Ο Κρίστοφερ Ρούνεϊ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Λιντς στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι επικεφαλής μιας νέας με...
Περίπου 17,6 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με ρευματοειδή αρθρίτιδα – μια αυτοάνοση ασθένεια όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στους ιστούς που επενδύουν τις αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών, προκαλώντας επώδυνη φλεγμονή και πρήξιμο.
Οι ερευνητές εξακολουθούν να είναι μην γνωρίζουν τα ακριβή αίτια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Ωστόσο, προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι οι γενετικοί και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, το κάπνισμα και η παχυσαρκία μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει τη νόσο.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές στρατολόγησαν 124 άτομα που κινδύνευαν να εμφανίσουν ρευματοειδή αρθρίτιδα, επτά άτομα που είχαν διαγνωστεί πρόσφατα με την πάθηση και 22 υγιείς εθελοντές για την ομάδα ελέγχου. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν τις αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου των συμμετεχόντων για περισσότερους από 15 μήνες.
«Το μικροβίωμα του εντέρου βρίσκεται σε συνεχή συνομιλία με το ανοσοποιητικό σύστημα και έτσι η φλεγμονή σε τοπικό επίπεδο μπορεί να διαπεράσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να προκαλέσει αποτελέσματα στο σύστημα», δήλωσε ο ερευνητής.
Τα επίπεδα αντισωμάτων στο μικροβίωμα συνδέονται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, 30 από τους 124 συμμετέχοντες εμφάνισαν ρευματοειδή αρθρίτιδα. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η μικροβιακή ποικιλότητα των 30 αυτών συμμετεχόντων είχε μειωθεί σημαντικά, σε σχέση με τους υγιείς εθελοντές, ειδικά σε μια περιοχή γνωστή ως alpha diversity, η οποία συνδέθηκε με τα επίπεδα των αντι-κιτρουλλινικών αντισωμάτων (anti-CCP).
«Τα αντισώματα αυτά είναι ένας τύπος πρωτεΐνης που παράγεται από το ανοσοποιητικό σύστημα, συνήθως ως απόκριση στη φλεγμονή», είπε ο Ρούνεϊ.
«Αυτά τα αντισώματα μπορεί να ανιχνευθούν στο αίμα ατόμων που κινδυνεύουν να αναπτύξουν ρευματοειδή αρθρίτιδα, πολύ πριν εμφανιστούν συμπτώματα, όπως πόνος στις αρθρώσεις ή δυσκαμψία. Ουσιαστικά, η παρουσία των anti-CCP αντισωμάτων λειτουργεί ως πρώιμο προειδοποίηση, βοηθώντας τους γιατρούς να εντοπίσουν άτομα με υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν την πάθηση», εξήγησε.
Ο Ρούνεϊ και η ομάδα του εντόπισαν συγκεκριμένα βακτήρια στο μικροβίωμα του εντέρου που μπορεί να εμπλέκονται στην εξέλιξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Για παράδειγμα, ανακάλυψαν ότι ένα συγκεκριμένο στέλεχος του είδους βακτηρίων Prevotellaceae – πιθανότατα το Prevotella copri- ήταν άφθονο στα μικροβίωμα των συμμετεχόντων που εμφάνισαν ρευματοειδή αρθρίτιδα κατά τη διάρκεια της μελέτης, καθώς και στα άτομα που είχαν διαγνωστεί πρόσφατα με τη νόσο.
Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε το ίδιο και στο μικροβίωμα των υγιών συμμετεχόντων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης αύξηση ενός άλλου στελέχους του P. copri στο μικροβίωμα των συμμετεχόντων που εμφάνισαν ρευματοειδή αρθρίτιδα, υποδηλώνοντας πιθανώς πως ορισμένα στελέχη του μπορεί να παίζουν διαφορετικούς ρόλους στην εξέλιξη της πάθησης.
«Αυτά τα δύο στελέχη δείχνουν πώς ο υποκείμενος κίνδυνος ενός ασθενούς, για παράδειγμα τα γονίδιά του, συνδέεται με αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου κατά την εξέλιξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας», είπε ο ερευνητής.
Υπάρχουν νέες επιλογές θεραπείας για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα στον ορίζοντα;
Ο Ρούνεϊ είπε ότι αυτά τα ευρήματα μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών επιλογών για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.
«Μια πιθανή στρατηγική θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη θεραπειών που αλλάζουν με συγκεκριμένο τρόπο ή εξισορροπούν το μικροβίωμα του εντέρου, πιθανώς μέσω της χρήσης προβιοτικών, διατροφικών παρεμβάσεων ή φαρμάκων που στοχεύουν το μικροβίωμα», εξήγησε.
«Τα επόμενα βήματά μας περιλαμβάνουν τη μελέτη του τρόπου με τον οποίο αυτά τα συγκεκριμένα βακτήρια επηρεάζουν την ανοσοποιητική δραστηριότητα με μεγαλύτερη λεπτομέρεια, προκειμένου να επιβεβαιώσουμε το ρόλο τους στην ανάπτυξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας» κατέληξε ο ερευνητής.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό «Annals of the Rheumatic Diseases».
ΠΗΓΗ: Medical News Today
Δεν υπάρχουν σχόλια