ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 245η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2023

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσία θέμενος Κύριος τοῦ σύμπαντος κόσμου, ὁ διακρατῶν καί διακυβερνῶν αὐτόν μέ τήν σοφία Του, τήν ἀγαθότητα, τήν παντοδυναμία Του, μᾶς ἀξιώνει σήμερα νά εἰσέλθουμε στόν νέο ἔτος 2023. Πῶς θά εἶναι ὁ νέος χρόνος; Τί θά συναντήσουμε σ’ αὐτόν, πῶς θά ἀντιμετωπίσουμε ὅσα μᾶς ἐπιφυλάσσει;

Αὐτά εἶναι ἀδελφοί κάποια ἀπό τά ἐρωτήματα πού ἀποσχολοῦν τόν ἀνθρώπινο νοῦ στήν ἀρχή τοῦ κάθε χρόνου, στά ὁποῖα ὅμως δέν μποροῦμε νά ἀπαντήσουμε γιατί δέν γνωρίζουμε τί μᾶς ἐπιφυλάσσει τό μέλλον. Καί αὐτή ἡ ἄγνοια σέ ἄλλους δημιουργεῖ ἐλπίδα καί προσδοκία καί σέ ἄλλους ἄγχος καί ἀγωνία.

Γιά μᾶς ὅμως πού πιστεύουμε στό Χριστό ὑπάρχει ἡ ἐλπίδα καί ἡ προσδοκία. Στήν ἀγάπη καί στό ἔλεος Του ἐμπιστευόμαστε τά παιδιά μας, τούς νέους μας, τούς γέροντες, τήν ζωή μας. Στήν ἀγάπη καί τό ἔλεος Του ἐμπιστευόμαστε τόν κόσμο μας καί τόν παρακαλοῦμε νά καταπαύσει τούς πολέμους, τίς συγκρούσεις ἀνθρώπων καί λαῶν. Νά ζήσουμε μέ εὐσέβεια καί σεμνότητα κατά τό Ἅγιο θέλημα Του ὅπως γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Φιλιππισίους ἐπιστολή «ἀδελφοί ὅσα σεμνά, ὅσα ἀγνά, ὅσα ἀληθῆ, ταῦτα λογίζεσθε καί ταῦτα πράττεσθε».

Ἄν παρατηρήσουμε τόν κόσμο καί τά ἐν τῶ κόσμῳ θά διαπιστώσουμε ὅτι παρά τήν ἐργώδη προσπάθεια τῆς ἀνθρωπότητας γιά πρόοδο καί ἀνάπτυξη, ἡ κοινωνία μας εἶναι μιά κοινωνία δίχως χαρά. Καί αὐτό γιατί οἱ ἄνθρωποι ἔστρεψαν τά νῶτα τους στόν Θεό καί ὑπηρετοῦν τό θέλημά τους.

Ἡ ἀλλαγή τοῦ χρόνου δέν εἶναι συμβολική ἀλλά πραγματική. Ἀπό τήν στιγμή πού ὁ Ἄχρονος Θεός μέ τήν ἐνανθρώπισή Του μπαίνει μέσα στόν χρόνο ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή ὁ ἄνθρωπος τοῦ χρόνου κατακτᾶ τήν αἰωνιότητα. Ὁ χρόνος τρέχει ὅλα παρέρχονται, ἕνας μένει ὁ αἰώνιος Χριστός καί μαζί Του «ὁ ποιῶν τό θέλημα Αὐτοῦ».

Ὁ χρόνος μᾶς μεγαλώνει καί ταυτόχρονα μᾶς μικραίνει. Ὅσο αὐξάνονται τά χρόνια τῆς ζωῆς μας, τόσο μικραίνει ὁ χρόνος πού μᾶς χωρίζει ἀπό τήν αἰωνιότητα. Ὁ χρόνος καί μᾶς φθείρει καί μᾶς ἀνακαινίζει. Φθορά εἶναι ἡ ἀσθένεια, τό γῆρας, ἡ σωματική ἐξάντληση. Ἀνακαίνιση ἡ μετάνοια, ἡ πνευματική ὡριμότητα, γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Κορινθίους.

Ὁ χρόνος εἶναι γεμάτος εὐκαιρίες. Συνήθως οἱ ἄνθρωποι ἐκμεταλλέυονται τίς ἐκπτώσεις στήν ἀγορά. Λησμονοῦμε ὅμως ὅτι κάθε δευτερόλεπτο τῆς ζωῆς μας μπορεῖ νά γίνει εὐκαιρία ἐκπτώσεων νά ἐκπέσουν, νά ἐξαφανισθοῦν οἱ ἁμαρτίες μας, γιά νά μήν ἐκπέσουμε τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Καιρός γιά ἀληθινή ἀλλαγή. Καί αὐτή ἡ ἀλλαγή γίνεται μέ τόν Χριστό, μέ τήν μετάνοια, μέ τά ἔργα μας.

Ὁ Μέγας Βασίλειος τοῦ ὁποίου σήμερα τήν μνήμη γιορτάζουμε τονίζει ὅτι «ἐπειγόμεθα, βιαζόμεθα». Ὅπως ἐκεῖνος πού ἔχει μιά ἀκάλυπτη ἐπιταγή ἐπείγεται νά προλάβει νά μήν σφραγισθεῖ, ἔτσι ἐπείγεται ὁ χριστιανός γιά νά μήν σφραγισθεῖ ὁ χρόνος τῆς ζωῆς τους κάι δέν προλάβει νά καλύψει τίς ἐπιταγές, τά χρέη του σ΄ αὐτή τήν ζωή ἀπέναντι στό Χριστό, στήν κοινωνία καί στόν συνάνθρωπό μας.

Καλή καί εὐλογημένη Χρονιά.

Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης