Tο σενάριο είναι γνωστό: Τρέχετε να προλάβετε το σούπερ μάρκετ ανοιχτό ή θέλετε να διασχίσετε έναν επικίνδυνο δρόμο μαζί με το μικρό σας, ...
Tο σενάριο είναι γνωστό: Τρέχετε να προλάβετε το σούπερ μάρκετ ανοιχτό ή θέλετε να διασχίσετε έναν επικίνδυνο δρόμο μαζί με το μικρό σας, κι εκείνο δυσκολεύει σημαντικά την κατάσταση επιμένοντας να περπατήσει στο πλάι σας. Τα περισσότερα νήπια περνούν μια περίοδο της ζωής τους στην οποία μισούν με πάθος το καρότσι τους, όμως ευτυχώς υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να τα πείσετε να κάνουν υπομονή.
Η αλήθεια είναι ότι αυτού του είδους οι αντιδράσεις είναι φυσιολογικό επακόλουθο της ανάπτυξης του παιδιού σας. Η νηπιακή ηλικία είναι η περίοδος κατά την οποία τα παιδιά αποκτούν έλεγχο του σώματός τους και έχουν την ανάγκη να εξερευνήσουν τον κόσμο που τα περιβάλλει. Αν λάβετε υπόψη σας και την υπεκινητικότητα που τα χαρακτηρίζει σε αυτή την φάση της ανάπτυξής τους, μπορείτε να καταλάβετε γιατί το να τα κρατάμε δεμένα σε ένα καροτσάκι μπορεί να γίνει βασανιστήριο για εκείνα. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να τους κάνετε το χατίρι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι παρακάτω μέθοδοι θα βοηθήσουν σημαντικά.
Ίσως η διαπραγμάτευση με ένα δίχρονο σας ακούγεται αφελής, στην πράξη όμως θα δείτε ότι βοηθάει πολύ. Πρώτα από όλα, δείξτε του ότι το καταλαβαίνετε. Με ήρεμο τόνο πείτε του «Ξέρω ότι δεν θέλεις να καθίσεις εδώ. Θέλεις να περπατήσεις ή να τρέξεις, όμως αυτή τη στιγμή πρέπει να μείνεις στο καρότσι σου για να καταφέρουμε να φτάσουμε στον παιδικό σταθμό». Μπορείτε, επίσης, να δημιουργήσετε μια διασκεδαστική ατμόσφαιρα τραγουδώντας του ή κάνοντας περίεργες φωνές την ώρα που του μιλάτε. Να θυμάστε ότι τα νήπια δεν έχουν αίσθηση του χρόνου, οπότε αντί να του ζητάτε να κάνει πέντε λεπτά υπομονή, χρησιμοποιήστε σημάδια της διαδρομής. Για παράδειγμα, μπορείτε να του δείξετε ένα κτίριο στο βάθος του δρόμου και να του πείτε ότι όταν φτάσετε εκεί θα μπορέσει επιτέλους να κατέβει.
Ξέρουμε ότι έχετε ήδη τελειοποιήσει την ικανότητα να αποσπάτε την προσοχή του παιδιού σας για να το κάνετε να ηρεμήσει, και ευτυχώς για εσάς η συγκεκριμένη τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί και σε αυτή την περίπτωση. Διαλέξτε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι ή βιβλίο με το οποίο θα μπορεί να ασχολείται μόνο όταν είναι ήσυχο στο καρότσι του. Πείτε του παραμύθια ή παίξτε μαζί του παιχνίδια παρατήρησης. Άλλο ένα εύκολο τρικ είναι να του αγοράσετε ένα παιδικό τιμόνι, για να μπορεί να προσποιείται ότι οδηγεί μόνο του.
Δοκιμάστε να δανειστείτε το καρότσι κάποιου φίλου σας – ενδέχεται η διαφορετική γωνία του καθίσματος ή η διαφορά ύψους να βοηθήσει την κατάσταση. Για μικρότερες ή πιο αργές βόλτες, τα παιδικά ποδηλατάκια με λαβή μπορούν επίσης να βελτιώσουν τα πράγματα. Τα περισσότερα παιδιά θα προτιμήσουν ένα μεταφορικό μέσο που μοιάζει με παιχνίδι σε σχέση με το καρότσι τους, ακόμη και αν στην πραγματικότητα είναι λιγότερο αναπαυτικό.
Όταν έχετε τη δυνατότητα αφιερώστε πέντε – δέκα λεπτά πριν τη βόλτα σε κάποια δραστηριότητα που απαιτεί έντονη κίνηση. Βάλτε ένα γρήγορο τραγούδι και πείτε τους να χορέψουν και να χοροπηδήσουν στο ρυθμό ή τρέξτε μαζί τους αν έχετε τον απαραίτητο χώρο. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, βρείτε τρόπους να τα κάνετε να κινηθούν ενώ κάθονται στο καρότσι. Το τραγούδι για τα μέρη του σώματος, για παράδειγμα, θα τα κρατήσει απασχολημένα και θα τα ανακουφίσει κάπως από την υπερένταση χωρίς να χρειαστεί να ακουμπήσουν τα πόδια τους στο έδαφος. Τέλος, κρατήστε στο νου σας ότι σύμφωνα με τους ειδικούς τα νήπια δεν πρέπει να παραμένουν στο καρότσι τους για περισσότερο από μία ώρα κάθε φορά, οπότε προνοήστε για τα ανάλογα διαλείμματα.
Πηγή: imommy.g
Δεν υπάρχουν σχόλια