Το αγώνισμα της Ορεινής Ποδηλασίας ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας 1970 στην Αμερική (Καλιφόρνια), ως είδος διασκέδασης και αναψυχής.
Το αγώνισμα της Ορεινής Ποδηλασίας ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας 1970 στην Αμερική (Καλιφόρνια), ως είδος διασκέδασης και αναψυχής.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετατράπηκε σε ένα από τα συναρπαστικότερα αγωνίσματα παγκοσμίως, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν επαγγελματικές ομάδες.
Στους Ολυμπιακούς δεν υπάρχουν προκριματικοί στην ορεινή ποδηλασία και όλοι οι αθλητές συμμετέχουν σε μια απευθείας κούρσα όπου αναδεικνύεται νικητής ο πρώτος που θα περάσει τη γραμμή του τερματισμού.
Τα ποδήλατα της ορεινής ποδηλασίας έχουν πιο χοντρά ελαστικά από τα κανονικά ποδήλατα και υπερσύγχρονες αναρτήσεις για να ανταπεξέρχονται στα δύσκολα τερέν.
Οι ποδηλάτες φέρουν τα δικά τους κιτ εργαλείων, αλλά μπορούν να δεχθούν βοήθεια μόνο σε συγκεκριμένες ζώνες.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στη γραμμή εκκίνησης παρατάσσονται πενήντα αθλητές στον αγώνα των ανδρών και 30 αθλήτριες στον αγώνα των γυναικών, και ο πρώτος/η πρώτη που θα περάσει τη γραμμή του τερματισμού ανακηρύσσεται νικητής/νικήτρια.
Δεδομένου ότι οι κούρσες διαρκούν μιάμιση με δύο ώρες περίπου, η συγκέντρωση είναι βασικός παράγοντας, καθώς οι δεξιότητες χειρισμού των ποδηλάτων και η αντοχή των αθλητών δοκιμάζονται στα όρια.
Εξίσου σημαντικά είναι τα ποδήλατα υψηλών επιδόσεων που χρησιμοποιούνται στους αγώνες.
Πρέπει να είναι αρκετά ανθεκτικά ώστε να ανταπεξέρχονται στο απαιτητικό έδαφος, αλλά και αρκετά ελαφριά ώστε να ευνοούν την ανάβαση και την ανάπτυξη ταχύτητας.
Πηγή : Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή
Στέλιος Αρσενίου
Δεν υπάρχουν σχόλια