Παλεύουμε για τη βελτίωση της ζωής μας με αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις και Σωματεία δικά μας, των εργαζομένων και όχ...
Παλεύουμε για τη βελτίωση της ζωής μας με αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις και Σωματεία δικά μας, των εργαζομένων και όχι της κυβέρνησης και των εργοδοτών.
Συναδέλφισσα – συνάδελφε,
Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, φέρνει για ψήφιση το νέο «αναπτυξιακό» νόμο, όπως τον ονομάζει. Με το νόμο αυτό προβλέπονται ένα σωρό διευκολύνσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους, με ασύδοτη δράση ενάντια στο περιβάλλον, στις αρχαιότητες αλλά και στους εργαζόμενους, καταργώντας εργασιακά δικαιώματα, με την υποβάθμιση έως κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων και την προσπάθεια ελέγχου από το κράτος και την εργοδοσία των Σωματείων των εργαζομένων (μητρώο συνδικαλιστών – ηλεκτρονικές ψηφοφορίες), με στόχο να μην μπορεί κανείς να διεκδικήσει και κυρίως να απαγορέψουν ολοκληρωτικά την απεργία.
Ειδικότερα, όσον αφορά στο συνδικαλιστικό μητρώο που θέλουν να φτιάξουν, έναν και μόνο στόχο έχουν. Θέλουν να φακελώσουν τους συνδικαλιστές εργαζόμενους, ώστε οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες να γνωρίζουν ανά πάσα ώρα ποιος είναι συνδικαλισμένος, τι ψηφίζει και τι υποστηρίζει. Συνάδελφοι θέλουν το μητρώο του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ να πηγαίνει στο υπουργείο εσωτερικών. Υπουργείο, δήμαρχοι και περιφερειάρχες θα είναι σε ζωντανή σύνδεση ανά πάσα ώρα. Ταυτόχρονα, με την ηλεκτρονική ψηφοφορία που θέλουν να επιβάλλουν, επιδιώκουν να χτυπήσουν τη συλλογική δράση και τις μαζικές διαδικασίες. Χτυπούν τις Γενικές Συνελεύσεις, τη κορυφαία διαδικασία των σωματείων γιατί τους ενοχλεί ότι οι εργαζόμενοι να μαζεύονται, να συζητούν και να αποφασίζουν με βάση τα καταστατικά τους.
Λένε ψέματα ότι όλα αυτά γίνονται για να υπάρχει στα σωματεία περισσότερη «δημοκρατία». Αυτοί που σήμερα κόπτονται, είναι αυτοί που βγάζουν παράνομες και καταχρηστικές το 90% των απεργιών στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Κυβέρνηση, πλειοψηφία των δημάρχων και επιχειρηματικοί όμιλοι βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία. Θέλουν να βάλουν τα σωματεία και τα συνδικάτα στο «γύψο» ώστε να μπορούν να υλοποιούν ανεμπόδιστοι την αντεργατική πολιτική τους.
Ακόμα και η στιγμή που φέρνουν το συγκεκριμένο έκτρωμα μόνο τυχαία δεν είναι.
Η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα εντείνει την επίθεση της απέναντι στους εργαζόμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα (άνοιγμα ασφαλιστικού, ιδιωτικοποιήσεις σε μια σειρά υπηρεσίες κ.λ.π.) και με αυτό το νομοσχέδιο ουσιαστικά η κυβέρνηση παίρνει όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να τσακίσει κάθε φωνή αντίστασης. Ειδικά στους δήμους το επόμενο διάστημα θα αντιμετωπίσουμε τεράστια ζητήματα όπως τα Βαρέα και Ανθυγιεινά, οι απολύσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών κ.λ.π.
Σε όλα αυτά δώσαμε μια πρώτη απάντηση με την απεργία στις 24 Σεπτεμβρίου. Παρά την προσπάθεια κυβέρνησης και εργοδοσίας, με τα τσιράκια τους στο εργατικό κίνημα, την ξεπουλημένη συνδικαλιστική μαφία στη ΓΣΕΕ, που προσπάθησαν με κάθε μέσο να σταματήσουν την απεργία, να μπερδέψουν και να διασπάσουν τους εργαζόμενους, αρχίζοντας «παιχνιδάκια» με τις ημερομηνίες της απεργίας και ενώ ήδη είχαν βγει δεκάδες ανακοινώσεις και αποφάσεις σε όλη την Ελλάδα.
Το ίδιο έγινε και στην Αλεξανδρούπολη, όπου το Εργατικό Κέντρο δεν προκήρυξε απεργία, λειτουργώντας σαν απεργοσπάστης και προστάτης των συμφερόντων των εργοδοτών και της κυβέρνησης.
Και ο Σύλλογός μας όμως δεν έκανε καμία προσπάθεια να ενημερώσει για τα μέτρα και να οργανώσει την αντίστασή μας. Να γίνει Γενική Συνέλευση και να συζητήσουμε. Να μπει μπροστά όλο το Διοικητικό Συμβούλιο για να συμμετέχουμε μαζικά στην απεργία. Αντίθετα, άκρα του τάφου σιωπή, με την πλειοψηφία του ΔΣ να βοηθά την κυβέρνηση στην προσπάθειά της να μη διαμαρτύρεται κανείς.
Συνάδελφε,
Μετά από 10 χρόνια κρίσης, με όλους τους επίδοξους «σωτήρες» και όλη την υπομονή και την αναμονή, έχεις πείρα να βγάλεις συμπεράσματα.
Σε καλούμε να σκεφτείς:
– Γιατί η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα είναι προϋπόθεση για την «ανάπτυξη για όλους», όπως λένε; Μήπως τελικά δεν είναι για όλους αλλά για λίγους και εκλεχτούς;
– Γιατί επιτίθενται στα Σωματεία και την απεργία εάν, όπως λένε, αυτά είναι ξεπερασμένα και δεν αλλάζουν τίποτα; Τι φοβούνται και θέλουν να τα βάλλουν στο χέρι;
– Τι είναι τελικά ξεπερασμένο και τι προοδευτικό και σύγχρονο;
– Έχεις πείρα. Πόσο άλλαξε η ζωή σου όλους τους τελευταίους μήνες με την αύξηση του κατώτατου μισθού από τον ΣΥΡΙΖΑ στα 650 ευρώ; Τελικά, η αναμονή για λίγα ψίχουλα που οδήγησε; Πάλι θα περιμένεις μήπως κάτι δώσουν;
– Μήπως ήρθε η ώρα να σηκώσουμε κεφάλι και να πούμε φτάνει πια;
Συνάδελφοι,
Ήδη από την επομένη της απεργίας, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα καλούν σε κλιμάκωση της πάλης, με νέα απεργία για τις 2 Οκτωβρίου. Πρέπει και εμείς να συζητήσουμε σαν Σύλλογος, να πούμε τη γνώμη μας και να βαδίσουμε μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.
Καλούμε το Δ.Σ. να συνεδριάσει άμεσα, με ανοιχτή συνεδρίαση και κάλεσμα στους συναδέλφους να την παρακολουθήσουν. Να μπει θέμα να καλέσουμε την ΠΟΕ-ΟΤΑ να πάρει απόφαση για απεργία στις 2 Οκτωβρίου.
Να δώσουμε απάντηση!
Η ανάπτυξή τους τσακίζει ότι άφησε όρθιο η κρίση τους. Να τους σταματήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια