Πριν λίγο καιρό, στο «Ζούμε Σαμοθράκη» έγινε ανάρτηση μιας μητέρας μητέρας και τα αρκετά σχόλια από κάτω για την έλλειψη μιας ομάδας ή...
Πριν λίγο καιρό, στο «Ζούμε Σαμοθράκη» έγινε ανάρτηση μιας μητέρας μητέρας και τα αρκετά σχόλια από κάτω για την έλλειψη μιας ομάδας ή ενός τμήματος που να μαθαίνει χορούς στα παιδιά.
Ο πρώτος συνειρμός ήταν η απουσία εδώ και χρόνια από το νησί ενός πολιτιστικού συλλόγου. Πράγμα απαράδεκτο για έναν τόπο που θέλει να σέβεται την ιστορία και την παράδοση του. Αλλά, είπαμε, η συλλογικότητα λείπει από την Σαμοθράκη.
Φυσικό επακόλουθο όπως οι περισσότεροι σύλλογοι στο νησί, υπολειτουργούσε για αρκετό καιρό, μέχρι που διαλύθηκε.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Σαμοθράκη εκπροσωπούνταν σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, πάνω στο νησί από τα παιδιά του ΚΔΑΠ Λακκώματος τα οποία μαζί με τις δασκάλες τους κάνανε φιλότιμες προσπάθειες.
Αφορμή για το σημερινό άρθρο ήταν μια νέα ανάρτηση στην ίδια δημόσια ομάδα στο facebook μιας συντοπίτισσας μας, η οποία αναρωτιόταν αν: «Είναι δυνατόν ολόκληρο νησί να μην έχει ένα σύλλογο και να μην υπάρχει μια αίθουσα για να κάνουμε χορό?»
Πρωταρχικός στόχος πρέπει να είναι η επανίδρυση του Πολιτιστικού Συλλόγου Σαμοθράκης, μετά και δάσκαλοι για μικρούς και μεγάλους θα βρεθούν και αίθουσα.
Φαίνεται η αναγκαιότητα ύπαρξης ενός Συλλόγου, πέρσι 2 στρατιωτικοί ξεκίνησαν ένα εγχείρημα και όπως φάνηκε υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση, μετά η ανάγκη της μητέρας να μάθει το παιδί της παραδοσιακούς χορούς, που όπως φάνηκε από τα σχόλια δεν ήταν η μοναδική που αποζητούσε κάτι τέτοιο, μπράβο σε αυτούς τους γονείς και τέλος σήμερα η κυρία.
Ζούμπα, γιόγκα και οτιδήποτε ξένο για την Πατρίδα και την Θρησκεία μας έχουμε, έναν Πολιτιστικό Σύλλογο που θα διδάξει στους νεότερους την παράδοση, αλλά θα την προβάλλει προς τα έξω γιατί όχι;
Μάλιστα η παράδοση της Σαμοθράκης είναι μεγάλη, που ο Πολιτιστικός Σύλλογος θα μπορούσε εκτός από χορό να διδάσκει μουσική (ίσως σε συνεργασία με τον Σύλλογο Φίλων Μουσικής «Αρμονίας Γένεσις»), μαγειρική – ζαχαροπλαστική για τα παραδοσιακά εδέσματα (μαντί, γοργή, χασλαμάς, πραγούστι κλπ), καθώς και την τοπική διάλεκτο (όχι απαραίτητα για να χρησιμοποιηθεί αλλά για να συνεχιστεί και από όσους την ομιλούν να την διδαχτούν σωστά).
Αυτός θα μπορούσε να εκπροσωπεί τον τόπο μας σε πολλές εκδηλώσεις εντός και εκτός νησιού, σαν Πολιτιστικός – Μορφωτικός – Λαογραφικός Σύλλογος Σαμοθράκης.
Αυτή είναι η πρόταση μου, ας την σκεφτούν, ας την επεξεργαστούν και ας δράσουν ανάλογα οι έχοντες γνώση, όρεξη και χρόνο καθώς φυσικά με αρωγό (όχι απαραίτητα χορηγό) τον Δήμο, γιατί τόπος που ξεχνά ή απαρνείται την ιστορία και την παράδοση του, είναι καταδικασμένος να χαθεί…
