Το μέλι ήταν ανέκαθεν, των γεύσεων μαγνήτης. Αν ήτανε αστερισμός, θα λέγονταν Αποσπερίτης. Κάνουνε γλυκά με μέλι, στον Ουρανό όλοι οι Αγ...
Το μέλι ήταν ανέκαθεν, των γεύσεων μαγνήτης.
Αν ήτανε αστερισμός, θα λέγονταν Αποσπερίτης.
Κάνουνε γλυκά με μέλι, στον Ουρανό όλοι οι Αγγέλοι.
Στη Γη όσοι κρατάνε πλάστες, αρτοποιοί - ζαχαροπλάστες.
Μια μέρα σε συνέδριο, Άγγελοι και γλυκατζήδες,
αποφασίσαν να γενούν, ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑΤΖΗΔΕΣ.
Να κάνουν δηλαδή γλυκό, προς δόξαν Γης και Ουρανού,
να τρώνε, να ευφραίνονται, στα γεννητούρια του Θεού.
Πήραν και ανακάτεψαν, καρύδια - μέλι - σιμιγδάλι,
και αλισίβα και κονιάκ, κανέλα ως και πορτοκάλι.
Έψησαν καλά το μίγμα, λούζοντάς το με σιρόπι,
να τρώνε οι Βαλκάνιοι και όλη η Ευρώπη.
Είπαν ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ, το Θεϊκό γλυκό.
Χριστούγεννα πιό ξακουστό, δεν είναι άλλο απ αυτό.
Άφοβα λοιπόν αδέρφια, τρώτε όσο πιο πολύ μπορείτε,
Παράδεισο που χάσατε, σίγουρα για να ξαναβρείτε.
Λέμε πατροπαράδοτα, τα φαγητά και τα γλυκά,
άμεσα που σχετίζονται, μ΄ έθιμα εορταστικά.
Στέλιος Αρσενίου
Σεφ
