Ιδανικοί για τσίπουρο, οι θαλασσομεζέδες. Όνειρο κάθε γλυκατζή, όμως, οι κουραμπιέδες. Χαρίζουν στο λαρύγγι μας, λευκό που ξεχωρίζει. Σαν...
Ιδανικοί για τσίπουρο, οι θαλασσομεζέδες.
Όνειρο κάθε γλυκατζή, όμως, οι κουραμπιέδες.
Χαρίζουν στο λαρύγγι μας, λευκό που ξεχωρίζει.
Σαν ψήνονται ευχάριστα, η γειτονιά μυρίζει.
Άχνη ζάχαρη απο πάνω, σαν το χιόνι απαλή,
έχουνε οι κουραμπιέδες, πρόκληση μοναδική.
Ποιητές και συγγραφείς, τους έχουνε υμνήσει.
Ποιός παραδοσιακός Ρωμιός, κουραμπιέ δεν έχει...τιμήσει.
Σ΄ένα μονάχα κουραμπιέ, δύσκολα μένουμε συνήθως,
δείχνουμε λιτοδίαιτοι, Έλληνες δίχως...ήθος.
Χωρίς τριγλυκερίδια, πίεση και χοληστερίνη,
σα φαρμακεία δείχνουμε, δίχως μια ασπιρίνη.
Παρασυρόμενοι λοιπόν, του δίνουμε να καταλάβει.
Σπεύδει ενίοτε το ΕΚΑΒ, κάποιους να παραλάβει.
Άσε δε που μοιάζουμε, φρεσκοασβεστωμένοι,
μέσα στην άχνη ζάχαρη, είμαστε βουτηγμένοι.
Λέγεται αδελφοποίηση, όταν οι ασπριτζήδες,
βρεθούν δίπλα να στέκονται, με τους κουραμπιετζήδες.
Αν μάλιστα διέπονται και απο φαντασία,
σκιέρ στην... άχνη γίνονται, οποία πανδαισία.
Μετεωρολόγο αν θα δεις, ΄΄ καιρός να λέει άστατος ΄΄,
στο νου του μπήκε κουραμπιές, νόστιμος, τρισδιάστατος.
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, όποια χρονιάρα μέρα,
τιμούμε κάθε κουραμπιέ, δε νοιώθουμε φοβέρα.
Στέλιος Αρσενίου
Σεφ
