Ένα από τα πολλά κακά της “Δημοκρατίας”, είναι κι αυτό το τερτίπι του ανασχηματισμού της Κυβέρνησης. Δεν γνωρίζω πόσο πολύ χρησιμοποιε...
Δεν γνωρίζω πόσο πολύ χρησιμοποιείται από τις Ευρωπαϊκές Δημοκρατίες, αλλά φαίνεται ότι στην Ελλάδα της μπανανίας ευδοκιμεί ιδιαίτερα.
Θυμάμαι παλαιότερα 12 και 13 “αναδομήσεις”, έτσι της έλεγε τότε ο Ανδρέας.
Τώρα το τί καταλάβαινε ο κάθε υπουργός μέσα σ’ ένα εξάμηνο και μετά έφευγε, λες και είχε λύσει όλα τα προβλήματα, είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ερωτηματικό που όταν το έθεσα σε νοήμονα φίλο μου, μου απάντησε αποστομωτικά, « γιατί μήπως θα καταλάβαινε αν καθόταν και παραπάνω;».
Μου φάνηκε σαν να μην είχε και πολύ άδικο. Άνθρωποι που ποτέ δεν έχουν διοικήσει, άνθρωποι εντελώς ανίδεοι τις περισσότερες φορές για ένα πόστο, όπου πρέπει κάποιος να έχει όχι μόνο γνώσεις σχετικές με το αντικείμενο, αλλά και ανάλογες εμπειρίες, αναλαμβάνουν να κάνουν τον Υπουργό, απλά επειδή έμαθαν να ρητορεύουν διάφορες πολιτικάντικες πομφόλυγες!
Βέβαια και ο λαός δεν πάει παρά-πίσω, βολεύεται , φουσκώνοντας κιόλας ότι τάχατες διάλεξε τους καλύτερους, τους πιο ικανούς, εντελώς αξιοκρατικά, αυτό θα πει εντελώς «δημοκρατικά».
Έτσι λοιπόν ένα χρόνο μετά τη δεύτερη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ήρθε εντελώς φυσιολογικά ένας ανασχηματισμός, αυτή τη φορά μάλιστα προαναγγέλθηκε, συζητήθηκε και παίχτηκε στα κανάλια σαν σήριαλ για 2 εβδομάδες!
Τώρα όλοι θα αναρωτιόμαστε γιατί; Ήταν αναγκαίος; Ήρθε για να καλύψει αλλαγές ουσίας;
Με τους κανόνες της σύγχρονης επιστήμης της Διοίκησης, κατ’ αρχήν δεν θα χρειαζόταν ανασχηματισμοί.
Απλά όταν κάποιος υπουργός δεν τα κατάφερνε καλά, θα άλλαζε με κάποιον άλλον χωρίς τυμπανοκρουσίες κλπ.
Στη «Δημοκρατία» όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ο ανασχηματισμός ή αναδόμηση λειτουργεί πολλαπλά, ας πούμε.
Κατ’ αρχήν ότι δουλεύει σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ, δηλαδή ο κάθε αποτυχημένος πρωθυπουργός καίει δυο τρεις από τους υπουργούς του, φορτώνοντας την αποτυχία της Κυβέρνησής του σε 2-3 αποδιοπομπαίους τράγους (ορα Φίλης, Δρίτσας, Σκουρλέτης…).
Κατά δεύτερον δουλεύει σαν διαδικασία ικανοποίησης ατόμων , ομάδων (ορα Λοχαγοί επί ΠΑΣΟΚ, και τώρα οι 53 με τον ΣΤΡΙΖΑ κοκ.) είναι δηλαδή ένα παιχνίδι ισορροπιών ανάμεσα σε εσωκομματικά συμφέροντα, φατρίες, άτομα κλπ.
Μετά είναι οι εξωτερικές ισορροπίες, εκτός κόμματος, με θεσμούς εντός και εκτός Ελλάδας. (ορα Φίλης- Εκκλησία, Τρίτσης – Εκκλησία, Σκουρλέτης -Κουαρτέτο κλπ).
Το μόνο που δεν ενδιαφέρει είναι αν αυτός που θα έρθει να κοιτάξουμε να είναι ο ικανότερος, πού στην πρώτη φορά δεν καταφέραμε και πολύ να πετύχουμε.
Τώρα ο Τσίπρας με την αναδόμηση αυτή την τελευταία, πέτυχε όλους τους παραπάνω αλλά και άλλους μικρότερους στόχους, που δεν αναφέρονται για λόγους οικονομίας.
Πέτυχε ισορροπίες, εξαγνίστηκε ο ίδιος και βάζει μπρος με νέα ορμή, ικανοποίησε εκκλησία και φαίνεται προπαντός κουαρτέτο!
Καταλάβαμε πλέον όλοι, ότι δεν θέλει να φύγει στα γρήγορα και να φορτώσει τα δύσκολα στον Μητσοτάκη. Φαίνεται πως η καρέκλα είναι γλυκιά! Εξ’ άλλου τόσα ψέματα είπαμε για την ματαιοδοξία- κενοδοξία της καρέκλας του Πρωθυπουργού , δεν είναι σωστό, όπως εξ’ άλλου και τόσοι άλλοι πιο πριν έπραξαν, να την παρατήσουμε τόσο εύκολα!
Φαίνεται να έβαλε νέα παιδιά πρόθυμα να θυσιαστούν, να υπογράψουν τα δύσκολα που έρχονται, σε εργασιακά, μισθούς και συντάξεις κλπ, εν ήδη Ιφιγένειας.
Πιστεύει ότι εάν καταφέρει να τελειώσει γρήγορα με τα δύσκολα μέτρα και πετύχει ίσως και κάτι με το χρέος, με την βοήθεια μάλιστα του απερχόμενου Ομπάμα, που μας τίμησε δεόντως, τα τρία χρόνια μέχρι τις εκλογές είναι αρκετά, ώστε ο λαός να ξεχάσει τον πόνο και τον θυμό του.
Πιστεύει δε ακόμη περισσότερο, ότι μετά τα μέτρα, θα καταφέρει να πείσει και επενδυτές Ελλαδίτες και ξένους, να έρθουν να επενδύσουν άρα θα ξεκινήσει η ανάπτυξη.
Ευχόμαστε ολόψυχα να πετύχει το άριστο αυτό σενάριο. Όσο για τον Μητσοτάκη, δεν πειράζει να περιμένει, αρκεί η Ελλάδα να πάει μπροστά και με Τσίπρα !! Εξ’ άλλου ποτέ δεν ξέρεις. Μήπως έτσι δεν ψήφησε και ο «σοφός» ελληνικός λαός. Από τα εκατό, σου λέει, που είπε τα δέκα να κάνει φτάνει τελικά! Ε λοιπόν, από τα εκατό που είπε μπορεί να μην κάνει τίποτε, αλλά μπορεί να φέρει επενδύσεις!
Αμήν.
Για τις Ομάδες Κοινωνικής Δράσης
Κομνηνός Γεώργιος
Οικονομολόγος
