Μαύρα σύννεφα, για την Ελλάδα, μαζεύονται στον ορίζοντα, τούτες τις μέρες του μελαγχολικού φθινοπώρου. Ο ευρωπαϊκός και ο διεθνής συσχε...
Μαύρα σύννεφα, για την Ελλάδα, μαζεύονται στον ορίζοντα, τούτες τις μέρες του μελαγχολικού φθινοπώρου. Ο ευρωπαϊκός και ο διεθνής συσχετισμός δυνάμεων διαμορφώνεται πολύ αρνητικά για την Ελλάδα, που μέρα με τη μέρα, διολισθαίνει σε μια φάση ιδιότυπης απομόνωσης και θλιβερής αγωνίας για το αύριο. Μερικά πρόσφατα πολιτικά γεγονότα είναι αρκετά να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου και κανένας πλέον ούτε ανάγκη μας έχει ούτε μας παίρνει σοβαρά.
Την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός με μεγάλη αγωνία στην ευρωπαϊκή σύνοδο προσπάθησε, εις μάτην όμως, να πάρει κάτι για την ελάφρυνση του χρέους από τη Μέρκελ, Σόιμπλε και λοιπούς ευρωπαίους ηγέτες, θυμίζοντας τις υποχρεώσεις τους για τη βιωσιμότητα του χρέους αλλά και την αλληλεγγύη στο προσφυγικό που από τις 65.000 προσφύγων που έχουν δεσμευθεί να παραλαμβάνουν οι άλλες χώρες της ΕΕ δεν πήραν ούτε 6.000. Εξάλλου γιατί να νοιαστούν οι ευρωπαίοι ηγέτες αφού πριν λίγες εβδομάδες, η Μέρκελ υπέστη δεινή ήττα από ένα πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα τους Εναλλακτικούς για τη Γερμανία και οι επόμενοι 12 μήνες, έως τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017 θα είναι φωτιά στην κυριολεξία για την γερμανική πολιτική σκηνή.
Η μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης η Ντόιτσε Μπανκ είναι σε επικίνδυνη φάση με ότι θα σημαίνει αυτό για την Γερμανία, την οικονομία της Ευρωζώνης και το τραπεζικό σύστημα. Στην ίδια την Ευρώπη εξάλλου όπου να κοιτάξει κανείς πνέει άνεμος εθνικισμού, πατριωτισμού, διάχυτου ευρωσκεπτικισμού, έντονης αμφισβήτησης των ελίτ, του πολιτικού συστήματος και των μέχρι τώρα πολιτικών του.
Η Γαλλία είναι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης λόγω ισλαμικής τρομοκρατίας, η Λεπέν ανεβαίνει μέρα με τη μέρα, η Αυστρία εκλέγει το Δεκέμβρη πρόεδρο, πολύ πιθανόν τον εθνικιστή Χόφερ, στην Ισπανία ο Ραχόι ετοιμάζεται να κυβερνήσει με την ανοχή των σοσιαλιστών, ο Ρέντσι στην Ιταλία έχει δημοψήφισμα αρχές Δεκέμβρη που ρισκάρει ουσιαστικά την πρωθυπουργία του, αν στο μεσοδιάστημα δεν την επηρεάσει πιθανό τραπεζικό ντόμινο που θα παρασύρει και τις βαθιά πληγωμένες ιταλικές τράπεζες και το ευρωοικοδόμημα. Στην Ολλανδία έχουν εκλογές το 2017 και ο Βίλντερς υπόσχεται να κλείσει τα τζαμιά και να απελάσει τους φανατικούς ενώ η Μεγάλη Βρεττανία τραβάει σιγά- σιγά την δικιά της πορεία, έξω από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Οι Αμερικανοί πάνε με την ψυχή στο στόμα σε λίγες εβδομάδες σε μια εκλογική αναμέτρηση που διχάζει απίστευτα την Αμερική και που θα συνεχίζει να τη διχάζει και μετά τις εκλογές, με απρόβλεπτες καταστάσεις. Η αυτοκρατορία σε παρακμή. Στη Μέση Ανατολή οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές που μπορεί να διαταραχθεί και η παγκόσμια ειρήνη αν οι αμερικανοί με τους ρώσους δεν τα βρουν ως υπεύθυνες υπερδυνάμεις.
Στη γειτονιά μας, η Τουρκία εκβιάζει με αναθεώρηση συνθηκών, με αποστολή νέων προσφύγων στα νησιά μας και αν δεν πάρει την ελεύθερη βίζα για είσοδο των πολιτών της στην ΕΕ θα κλείσει την πόρτα της, στην Ευρώπη. Ο Ερντογάν απρόβλεπτος όπως είναι, μπορεί να ρισκάρει και να κάνει λάθος κινήσεις που μπορεί να συμπαρασύρουν όλους τους περιφερειακούς παίκτες στην περιοχή Ιράκ, Κούρδους, Συρία, Ελλάδα, με απρόβλεπτες εξελίξεις και επώδυνες καταστάσεις.
Επίσης, τα Βαλκάνια πάντα παραμένουν μια βραδυφλεγή βόμβα, με την αλβανική αλαζονεία σε άνοδο, τις εκλογές στα Σκόπια τον Δεκέμβριο, τις νεοθωμανικές αξιώσεις και την επιρροή της Τουρκίας.
Σε αυτό λοιπόν το ρευστό διεθνές σκηνικό, έρχεται η Ελλάδα με ένα σμπαραλιασμένο εσωτερικό πολιτικό σύστημα να σηκώσει άμυνες και να χαράξει στρατηγική όχι μακροπρόθεσμη αλλά άμεση που θα σχετίζεται με την επιβίωσή της και την ακεραιότητά της
.
• Μια χώρα που μετά από έξι χρόνια μνημονίων, πειραματισμών και εξαντλημένου πολιτικού δυναμικού παραπαίει και εκλιπαρεί για μια απίθανη ελάφρυνση του χρέους και για όποια νέα ευνοϊκή στήριξη από το ΔΝΤ, τους αμερικανούς και την ΕΕ.
• Μια χώρα που στα νησιά του Αιγαίου, στα βόρεια σύνορα της αλλά και στην ίδια της την πρωτεύουσα φαίνεται ότι θα μείνουν μόνιμα οι έως τώρα δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, μετανάστες και παράτυποι μετανάστες. Τα σύνορα έχουν σφραγιστεί στο βορρά, αφού Σέρβοι, Αυστριακοί και Τσέχοι αστυνομικοί περιπολούν στα ελληνοσκοπιανά και ελληνοβουλγαρικά σύνορα και οι φράχτες έχουν υψωθεί, κάνοντας defacto «Σπιναλόγκα» την Ελλάδα.
• Μια χώρα που αυτή τη στιγμή όλοι είναι εναντίων όλων. Πολιτικοί, δικαιοσύνη, ολιγάρχες, διαπλεκόμενοι, τραπεζίτες, ΜΜΕ, κρίση Εκκλησίας-Πολιτείας κλπ
• Μια χώρα που η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων επιδεινώνεται τάχιστα χωρίς φως στο τούνελ με την φτωχοποίηση του πληθυσμού να ανέρχεται στο 36%, δηλαδή 3,3 εκατ. άνθρωποι (τελευταία στοιχεία Eurostat).
• Μια χώρα που έχει λεηλατηθεί και προδοθεί από μια διεφθαρμένη πολιτική και οικονομική ελίτ, με (θαλασσοδάνεια, δάνεια κομμάτων, φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, οφσόρ κλπ)
• Μια χώρα που μεθοδεύεται απροκάλυπτα ο εθνομηδενισμός και η αποχριστιανοποίησή της.
• Μια χώρα που στην ουσία δεν είναι ελεύθερη και μετατρέπεται σταδιακά σε «Σπιναλόγκα της Ευρώπης» δεν είναι η πατρίδα που μας αξίζει και που ονειρευόμαστε για το αύριο των παιδιών μας.
Οι πολίτες πλέον δεν έχουμε δικαιολογίες ότι δεν έχουμε ευθύνη. Ο νέος αγώνας θα πρέπει να είναι
για μια ελεύθερη και δυνατή πατρίδα αν δεν θέλουμε να γίνουμε χώρα – Σπιναλόγκα ή να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια νέα εθνική καταστροφή τύπου ΄74.
* Γράφει, ο Γιάννης Μήτσιος, πολιτικός επιστήμων-διεθνολόγος
