Το γεγονός ότι ταυτόχρονα έχουμε μαζικές και αποτελεσματικές επιθέσεις στο Ιράκ και από τους Κούρδους και τους Αμερικανούς και στη Συρί...
Το γεγονός ότι ταυτόχρονα έχουμε μαζικές και αποτελεσματικές επιθέσεις στο Ιράκ και από τους Κούρδους και τους Αμερικανούς και στη Συρία από τους Ρώσους, μόνο τυχαίο δεν είναι. Και δεν πρόκειται απλώς για ένα πλαίσιο συμπαράστασης, όπως νομίζουν οι περισσότεροι αλλά κυριολεκτικά για ζώνες επιρροής, όπως βλέπουμε και σε Συνθήκες πριν μπει η υπογραφή.
Τα Tupolev-22M3 που επιτρέπουν λόγω μεγάλου βεληνεκούς τον βομβαρδισμό βαθιά μέσα στο Ιράκ, μέσω του Ιράν, προκαλούν αναπόφευκτα μία αλλαγή φάσης.
Διότι τώρα δεν μιλούμε πια για επιχειρήσεις στα όρια των συνόρων και τα μαχητικά Sukhoi-34 που έρχονται για υποστήριξη των βομβαρδιστικών, δεν κάνουν απλώς επιτήρηση στην περιοχή. Γίνεται κατανοητό από όλους ότι η Ρωσία μεγαλώνει έμπρακτα την παρουσία της στη Μέση Ανατολή. Αυτή η νέα ισορροπία με την Αμερική υπό μορφή άτυπης συνεργασίας, παρενοχλεί τις περιφερειακές δυνάμεις που δεν μπορούν να αντέξουν τις πιέσεις που έχουν εντός του χώρου τους.
Βλέπουμε ότι σε στρατιωτικό επίπεδο διαμορφώνεται μια κατάσταση που θα αλλάξει και τα σύνορα της περιοχής. Έτσι η Ρωσία θέλει να παίξει ένα ρόλο δυναμικό και καταλυτικό στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και στη διαμόρφωση της Συρίας σε σχέση με το Κουρδιστάν.
* του Ν. Λυγερού
