Μονόδρομος για το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) οι Προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα NILS WAHL της 9ης Ιουνίου 2016 στην Υπόθεση C 201...
Μονόδρομος για το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) οι Προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα NILS WAHL της 9ης Ιουνίου 2016 στην Υπόθεση C 201/15 Ανώνυμη Γενική Εταιρεία Τσιμέντων Ηρακλής (ΑΓΕΤ Ηρακλής) και κατά του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με παρισταμένους την Ένωση Εργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας για το θέμα των ομαδικών απολύσεων στην Ελλάδα.
Η απόφαση προκλήθηκε σε αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως για «Ομαδικές απολύσεις — Οδηγία 98/59/ΕΚ — Άρθρα 2 έως 5 — Άρθρα 49 και 63 ΣΛΕΕ — Απαίτηση εγκρίσεως από την οικεία διοικητική αρχή αιτήσεως για τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων — Εξέταση των αιτήσεων βάσει οικονομικών κριτηρίων — Αναλογικότητα»
Η απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα αρχίζει με:
1. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς, γεγονός που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν την ελευθερία να ασκούν τις δραστηριότητές τους κατά το δοκούν. Ποια είναι λοιπόν τα όρια της παρεμβάσεως των κρατών μελών, προκειμένου να διασφαλιστεί η εργασιακή ασφάλεια των εργαζομένων; Αυτό είναι το ζήτημα που το Δικαστήριο καλείται να επιλύσει στην παρούσα διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως.
2. Ειδικότερα, η διαφορά ανέκυψε μετά την άρνηση των ελληνικών αρχών να επιτρέψουν στην προσφεύγουσα της κύριας δίκης —θυγατρική της LafargeHolcim Ltd, επιχειρήσεως που δραστηριοποιείται σε πολλά κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας— να προβεί σε ομαδικές απολύσεις. Στην Ελλάδα, οι ομαδικές απολύσεις τελούν υπό την αίρεση χορηγήσεως προηγούμενης διοικητικής εγκρίσεως. Τούτο ώθησε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) να υποβάλει στο Δικαστήριο δύο ερωτήματα σχετικά με τη συμβατότητα της ελληνικής νομοθεσίας, αφενός, με την οδηγία 98/59/ΕΚ (2) και, αφετέρου, με τις διατάξεις της Συνθήκης περί της ελευθερίας εγκαταστάσεως και της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων (άρθρα 49 και 63 ΣΛΕΕ).
Και καταλήγει με την Πρόταση που δίνει την δυνατότητα στις επιχειρήσεις των ελεύθερων ομαδικών απολύσεων διευκρινίζοντας:
"Βάσει των προεκτεθέντων, φρονώ ότι στα προδικαστικά ερωτήματα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι, κατά την ορθή ερμηνεία, το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαγορεύει διάταξη όπως αυτή του άρθρου 5, παράγραφος 3, του νόμου 1387/1983, Έλεγχος τωνομαδικών απολύσεων και άλλες διατάξεις, της 18ης Αυγούστου 1983, όπως έχει τροποποιηθεί (ΦΕΚ Αʹ, 110/18 19.8.1983), η οποία, μεταξύ άλλων, απαιτεί από τους εργοδότες να λαμβάνουν διοικητική έγκριση πριν προβούν σε ομαδικές απολύσεις, και η οποία εξαρτά την εν λόγω έγκριση από τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, από την κατάσταση της επιχειρήσεως και από το συμφέρον της εθνικής οικονομίας. Το γεγονός ότι το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να διέρχεται από οξεία οικονομική κρίση, η οποία συνοδεύεται από πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας, δεν επηρεάζει αυτό το συμπέρασμα."
Εντός του προσεχούς διαστήματος αναμένεται και η απόφαση του ΣτΕ που θα επικυρώνει τις ομαδικές απολύσεις .... ελεύθερα.
Το ερώτημα είναι πότε θα εκδοθεί - ανακοινωθεί η απόφαση; Πρίν ή μετά τις εκλογές;
