Χωρίς να επιλύει το “αγκάθι” της πώλησης σε εταιρείες - μη τραπεζικά ιδρύματα των δανείων που έχουν χορηγηθεί με εγγύηση του ελληνικού Δ...
Χωρίς να επιλύει το “αγκάθι” της πώλησης σε εταιρείες - μη τραπεζικά ιδρύματα των δανείων που έχουν χορηγηθεί με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, κατατέθηκε χθες αργά το βράδυ στη Βουλή τροπολογία που επιφέρει ξανά αλλαγές στον νόμο για τα “κόκκινα” δάνεια. Ειδικότερα, σύμφωνα με την τροπολογία που κατατέθηκε χθες οι αλλαγές είναι οι ακόλουθες:
Σε περίπτωση που μεταβιβάζεται εξυπηρετούμενο δάνειο σε εταιρεία και αυτό είχε κυμαινόμενο επιτόκιο θα επιτρέπεται πλέον υπό προϋποθέσεις η αύξηση από την εταιρεία που αγοράζει το δάνειο του περιθωρίου -επιπλέον του επιτοκίου αναφοράς - σε επίπεδα υψηλότερα από εκείνα που είχαν καθορισθεί στη δανειακή σύμβαση από την τράπεζα τη στιγμή της μεταβίβασης. Υπενθυμίζεται ότι στον νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα δεν επιτρεπόταν να συμβεί κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση. Ωστόσο, τώρα δίνεται η δυνατότητα εξαιρέσεων ειδικά για μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια.
Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία αναφέρεται ότι η αλλαγή έγινε ώστε να είναι σύννομες οι αυξήσεις στα επιτόκια σε ορισμένες περιπτώσεις μεγάλων επιχειρηματικών δανείων, των οποίων οι συμβάσεις περιλαμβάνουν όρους που καθορίζουν με ακρίβεια συγκεκριμένους, μετρήσιμους και αντικειμενικούς δείκτες για την αυξομείωση του περιθωρίου, όπως για παράδειγμα σε περίπτωση μεταβολής του δείκτη των συνολικών δανειακών υποχρεώσεων της επιχείρησης προς τα λειτουργικά της αποτελέσματα πάνω ή κάτω από ένα ορισμένο αριθμητικό όριο.
Στις παραπάνω περιπτώσεις μεγάλων επιχειρηματικών δανείων, όταν δηλαδή η μεταβολή του περιθωρίου πλέον του επιτοκίου αναφοράς, που συνυπολογίζεται κατά τον καθορισμό του τελικού κυμαινόμενου επιτοκίου της δανειακής σύμβασης, είναι άμεσα συνδεδεμένη με κριτήρια που δεν αφήνουν περιθώριο ερμηνείας ή διακριτικής ευχέρειας στον δανειστή, εξαλείφεται η πιθανότητα καταχρηστικής, αναίτιας και αδιαφανούς αύξησης της συνολικής οικονομικής επιβάρυνσης της δανειολήπτριας επιχείρησης και συνεπώς εκλείπει και η ανάγκη προστασίας της, η οποία όμως είναι ιδιαίτερα αυξημένη στις λοιπές περιπτώσεις δανειοληπτών που συνεχίζουν να καλύπτονται πλήρως από τη γενική απαγόρευση.
Γίνεται διαχωρισμός ανάμεσα στις ελληνικές εταιρείες διαχείρισης δανείων και τις αλλοδαπές σε ό,τι αφορά το πιστωτικό ίδρυμα που θα καταβάλλουν το ποσό των 4,5 εκατ. Ευρώ ως ελάχιστο μετοχικό κεφάλαιο στην περίπτωση που θέλουν να διευρύνουν τη δραστηριότητά τους και στη δανειοδότηση δανειοληπτών των οποίων τα δάνεια διαχειρίζονται. Σύμφωνα με την τροπολογία οι ελληνικές εταιρείες οφείλουν να καταβάλουν το ποσό αυτό σε τραπεζικό λογαριασμό ελληνικής τράπεζας, ενώ οι εταιρείες με έδρα σε χώρα - μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) μπορούν να καταβάλλουν το ποσό αυτό σε τραπεζικό λογριασμό τράπεζας που βρίσκεται σε χώρα - μέλος ΕΟΧ.
Αφαιρείται ως πλεονάζουσα η προϋπόθεση συγκεκριμένου νομικού τύπου για τις εταιρείες διαχείρισης που εδρεύουν σε χώρα - μέλος του ΕΟΧ, καθώς, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, το πλαίσιο που έχει θεσπισθεί από τον Δεκέμβριο με τον νόμο 4354/2015 παραπέμεπει σε κεφαλαιουχικές εταιρείες με εσωτερικούς κανόνες εποπτείας και οργάνωσης. Αρχικά ο νόμος αναφερόταν η φράση με οποιονδήποτε νομικό τύπο αποδεκτό για ιδρύματα που διέπονται από τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/36 (EEL 176/338/27.6.2013).
Θεωρούνται δανειστές και προμηθεύτριες και επομένως διέπονται από την νομοθεσία περί προστασίας καταναλωτή και από τον Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών μόνο οι εταιρείες διαχείρισης και όχι και οι εταιρείες μεταβίβασης. Αρχικά ο νόμος αναφερόταν σε όλες τις εταιρείες, κάτι βεβαίως που στην τροπολογία υποστηρίζεται ότι έγινε εκ παραδρομής.
Οι εταιρείες διαχείρισης θα διέπονται από τις αρχές και τις υποχρεώσεις που ισχύουν για τις Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών (εισπρακτικές εταιρείες) ενώ προβλέπεται η αναλογική επιβολή προστίμων.
Τέλος καθορίζονται πάγια τέλη 20 ευρώ, χωρίς οποιαδήποτε άλλη επιβάρυνση, για κάθε καταχώρηση ή εγγραφή ή σημείωση σε οποιοδήποτε δημόσιο βιβλίο ή μητρώο που τηρείται σε υποθηκοφυλακείο, ενεχυροφυλακείο ή κτηματολόγιο της μεταβολής του δικαιούχου υποθήκης, ή προσημείωσης υποθήκη, ή ενεχύρου, ή άλλου παρεπόμενου δικαιώματος ή προνομίου, με τα οποία ασφαλίζονται οι μεταβιβαζόμενες απαιτήσεις.
* Της Δήμητρας Μανιφάβα
