Η HuffPost Greece, αποκάλυψε την 22σέλιδη αίτηση για διαιτησία, σύμφωνα με την οποία η ΟΠΑΠ Α.Ε. στρεφόμενη εναντίον της Ελληνικής Δημοκ...
Η HuffPost Greece, αποκάλυψε την 22σέλιδη αίτηση για διαιτησία, σύμφωνα με την οποία η ΟΠΑΠ Α.Ε. στρεφόμενη εναντίον της Ελληνικής Δημοκρατίας (Hellenic Republic), διεκδικεί το αστρονομικό ποσό του 1 δισεκατομυρίου Ευρώ.
Συγκεκριμένα, η ΟΠΑΠ Α.Ε. κατέθεσε στις 26 Νοεμβρίου 2015 στο Δικαστήριο Διεθνούς Διαιτησίας του Λονδίνου αίτημα διαιτησίας, κατά τα οριζόμενα στην από 2011 Σύμβαση Παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της OΠΑΠ Α.Ε. για την εγκατάσταση και εκμετάλλευση 35.000 παιγνιομηχανημάτων (VLTs - τα γνωστά σε όλους “φρουτάκια”), για ζημίες που όπως ισχυρίζεται ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ.
Η ιδιωτική πλέον εταιρεία, τάσσεται κατά των αποφάσεων της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ) για το κανονιστικό πλαίσιο των VLTs τα οποία όπως υποστηρίζει είχαν ως αποτέλεσμα τη ριζική μεταβολή των συνθηκών υλοποίησης του έργου, γεγονός που οδήγησε την ΟΠΑΠ Α.Ε. στην αναστολή της δραστηριότητας των VLTs.
Στην πολυσέλιδη προσφυγή όπως διατυπώνεται: «Το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο περιέχει σειρά πρωτοφανών περιορισμών, που παραβλέπουν τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές του υπεύθυνου παιχνιδιού και καθιστούν πλέον το έργο των VLTs οικονομικά μη βιώσιμο».
Προσθέτει δε ότι «παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες της εταιρείας να συνεργαστεί με όλες τις αρμόδιες κρατικές αρχές και υπηρεσίες, ώστε να διαμορφωθεί ένα εύλογο και ισορροπημένο κανονιστικό πλαίσιο για τα VLTs, που θα διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον και τα δημόσια έσοδα, ενώ ταυτόχρονα θα επιτρέπει την οικονομική βιωσιμότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας των VLTs της OΠΑΠ ΑΕ και των συνεργατών της, σύμφωνα με την από 2011 Σύμβαση Παραχώρησης, το κανονιστικό πλαίσιο δεν έχει αλλάξει.»
Στην προσφυγή του μεταξύ άλλων ο ΟΠΑΠ υποστηρίζει ότι τέθηκαν από τον κανονισμό μεταξύ άλλων όροι που περιορίζουν την κερδοφορία του παιχνιδιού και που πρακτικά καθιστούν το project των VlTs μη ελκυστικό.
Τα κυριότερα θέματα που η ΟΠΑΠ Α.Ε. θεωρεί ως περιοριστικά:
- Ημερήσιο όριο κατάθεσης ανά παίκτη στα 80 ευρώ.
Η ΟΠΑΠ Α.Ε. θεωρεί πολύ μικρό το όριο αυτό, ενώ στον αντίλογο η Ελληνική Αρχή προβάλει το επιχείρημα ότι σε μια περίοδο όπου τα capital controls θέτουν περιορισμό στις αναλήψεις μετρητών από τις τράπεζες στα 60 Ευρώ ημερησίως για τους πολίτες, η επίκληση αυτού του επιχειρήματος δημιουργεί διακιολογημένα ερωτηματικά.
- Περιορισμός στις ώρες λειτουργίας των καταστημάτων με τα φρουτάκια ως τις 12 τα μεσάνυχτα τις καθημερινές και ως τις 2 τα ξημερώματα τα Σαββατοκύριακα κα τις γιορτές. Εδώ σημειώνεται ότι τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ λειτουργούν για τα άλλα τυχερά παίγνια ως τις 10:30 μ.μ.
- Περιορισμός στα ποσά των τζακ-ποτ ανά κατάστημα. Σύμφωνα με την ΕΕΕΠ, το ύψος του ποσού των τζακ-ποτ αυξάνει τη ζήτηση, άρα και την αύξηση της εξάρτησης από τον τζόγο.
- Τον κανονισμό που ορίζει την υποχρεωτική αναγραφή του ΑΦΜ στην κάρτα παίκτη. Ο ΟΠΑΠ ισχυρίζεται ότι η αναγραφή του ΑΦΜ στην κάρτα παίκτη καθιστά το παιχνίδι λιγότερο ελκυστικό και θα αποτρέπει του παίκτες να συμμετέχουν. Πηγές της Ελληνικής αρχής θεωρούν αδιανόητη την απαίτηση αυτή καθώς χωρίς την αναγραφή ΑΦΜ δεν θα αποφεύγεται το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και δεν θα γίνεται δυνατή η ταυτοποίηση του παίκτη.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι αν και σε κανένα άλλο παιχνίδι του ΟΠΑΠ δεν είναι απαραίτητη η κάρτα παίκτη με αναγραφή του ΑΦΜ, στα VLTs έχει κυρωθεί με το νόμο 4002/2011, γιατί θεωρούνται από τον νομοθέτη επικίνδυνα παιχνίδια. Οι κύκλοι των Ελληνικών αρχών υποστηρίζουν ότι ο νόμος αυτός ψηφίστηκε και τέθηκε σε ισχύ τον Αύγουστο του 2011 (δύο χρόνια πριν την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ), οπότε η επίκλησή του ως περιοριστικού της κερδοφορίας του project 5 χρόνια μετά δεν έχει καμία βάση. Σημειώνεται δε, ότι οι άδεια για εγκατάσταση 35,000 VLT’s δόθηκαν στην ΟΠΑΠ Α.Ε. με διαδικασία απευθείας ανάθεσης και όχι με διαγωνισμό, στον κρατικό τότε και ιδιωτικό πλέον ΟΠΑΠ.
Το ελληνικό Δημόσιο ζητά, σύμφωνα με πληροφορίες, απόρριψη της προσφυγής και της δικαιοδοσίας του Διαιτητικού Δικαστηρίου. Η αιτιολογία που επικαλείται είναι ότι η ρήτρα για επίλυση των θεμάτων της σύμβασης στο Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου μπήκε στη σύμβαση χωρίς προηγούμενα να έχει τηρηθεί η νομική διαδικασία, ώστε να είναι νόμιμη, χωρίς δηλαδή σχετική εισήγηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και απόφαση υπουργού.