Είμαστε στο κατώφλι του 8ου Δημοψηφίσματος στην Ιστορία της χώρας. Τα προηγούμενα έγιναν για την επιστροφή ή όχι του Βασιλιά, είτε για τη ...
Είμαστε στο κατώφλι του 8ου Δημοψηφίσματος στην Ιστορία της χώρας. Τα προηγούμενα έγιναν για την επιστροφή ή όχι του Βασιλιά, είτε για τη μορφή του πολιτεύματος και την τροποποίηση του Συντάγματος. Σήμερα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν έχει ξεκαθαρίσει για ποιο λόγο καλείται να ψηφίσει ναι ή όχι.
Μιας πρότασης παράτασης της δανειακής σύμβασης που είναι αμφίβολο αν υπάρχει, για εκβιασμό της Ευρώπης για καλύτερους όρους συμφωνίας, για να πέσει η ευθύνη στον ελληνικό λαό? Πρέπει να εξετάσουμε λίγο τα δεδομένα πιο ψύχραιμα. Βάσει του Συντάγματος Δημοψήφισμα γίνεται για κρίσιμα εθνικά θέματα σύμφωνα με το άρθρο 44 και όχι για δημοσιονομικά θέματα. Δεν είναι τόσο εύκολο να βγούμε από την Ε.Ε, αλλά είναι εύκολο να γίνει χρήση, στις εσωτερικές συναλλαγές, ενός εθνικού νομίσματος.
Φυσικά αυτό προϋποθέτει υποτίμηση του νέου νομίσματος τουλάχιστον μέχρι 60% και κούρεμα των καταθέσεων. Ακούγεται πολύ την τελευταία εβδομάδα η φράση «…δεν έχω τίποτα να χάσω». Είτε άνεργοι, είτε με ανεκπλήρωτες οικονομικές υποχρεώσεις, είτε χαμηλοσυνταξιούχοι κτλ. Είναι όντως έτσι ή μήπως δεν τους εξήγησαν ακριβώς τι έχουν να χάσουν. Ότι δε θα δοθούν επιδόματα ανεργίας, ότι η επάρκεια των φαρμάκων των νοσοκομείων ισχύει για έναν μήνα, ότι θα χαθούν οι αγροτικές επιδοτήσεις και αυτές για τους παιδικούς σταθμούς. Ακούγεται επίσης η άποψη πως θα διαγραφούν τα δάνεια και τα χρέη, η πραγματικότητα είναι πως όλα αυτά περνάνε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και με την ενδεχόμενη υποτίμηση του νέου νομίσματος χρωστάμε πολλά περισσότερα. Προγράμματα Erasmus, φοιτητικά και διαπανεπιστημιακά θα σταματήσουν. Όσες επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, άνοιξαν και έκαναν τα πρώτα βήματα τους θα οδηγηθούν στο κλείσιμο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πολλά να μάθει και με τη συνεργασία όλων των κρατών η λειτουργία αυτού του οικοδομήματος θα γίνει καλύτερη, φυσικά και δεν λειτουργούν όλα τα κράτη το ίδιο, αλλά κάποιοι θα κάνουν μπροστά και κάποιοι πίσω ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή. Το 1920 έγινε δημοψήφισμα για να επαναφέρουν το βασιλιά στην Ελλάδα, ο βασιλιάς ήρθε, άλλα οι σύμμαχοι έχασαν την εμπιστοσύνη τους και μείναμε μόνοι μας στο μέτωπο της Μικράς Ασίας, τα αποτελέσματα τα ξέρουμε όλοι.
Η γεωπολιτική μας θέση επιβάλλει να έχουμε συμμάχους και γείτονες ισχυρούς. Η ιστορία δε λέει ψέματα, αρκεί να την γνωρίζουμε. Αν νομίζουμε πως δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, μπορούμε να βλέπουμε το σπίτι του γείτονα να καίγεται νομίζοντας ότι η φωτιά δε θα φτάσει στο δικό μας.
Δημήτρης Γιαννακούδης
Φιλόλογος
