Η ομολογία η η άρνηση του Χριστού είναι δύο δυνατότητες που έχει ένας μαθητής Του. Οι συνέπειες δε αυτής η εκείνης της επιλογής προεκ...
Η ομολογία η η άρνηση του Χριστού είναι δύο δυνατότητες που έχει ένας μαθητής Του.
Οι συνέπειες δε αυτής η εκείνης της επιλογής προεκτείνονται στην αιωνιότητα και την προδιαγράφουν.
Ο Χριστός θα αναγνωρίσει τελικά για δικούς του ενώπιον του Πατρός του εν ουρανοίς μόνο όσους είχαν το θάρρος να τον ομολογήσουν έμπροσθεν των ανθρώπων.
Ευκαιρίες για να ομολογήσει η να αρνηθεί κανείς τον Χριστό παρουσιάζονται καθημερινά.
Πολλές φορές αρνούμαστε τον Χριστό χωρίς καλά καλά να το καταλαβαίνουμε, κάποτε χωρίς να το υποπτευόμαστε. Μπορεί να τον αρνούμαστε με τη σιωπή μας. Όταν αποφεύγουμε να λάβουμε θέση, βλέποντας εχθρικό κλίμα εναντίον Του∙ όταν φοβόμαστε πως κινδυνεύει η ασφάλεια, η θέση μας η ακόμα η ησυχία μας. Ακούμε συχνά να καταφέρονται κατά της χριστιανικής πίστεως, να ειρωνεύονται, να κατηγορούν, να χλευάζουν∙ και περιοριζόμαστε να τους ακούμε. Βλέπουμε να υπονομεύονται οι χριστιανικές παραδόσεις και τα αγνά έθιμα του λαού, να αναστέλλεται η χριστιανική διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, να διαστρέφεται η ιστορική αλήθεια∙ και μένουμε θεατές.
Κυρίως όμως συμβαίνει να αρνούμαστε τον Χριστό με τις πράξεις μας, με τη ζωή μας: Αρνούμαστε τον Χριστό, όταν δεν ακολουθούμε τις εντολές Του. Τον αρνούμαστε όταν δε θέλουμε να συγχωρήσουμε τις προσβολές και τις αδικίες των άλλων, όταν κρατάμε μέσα μας πικρία κατά των ανθρώπων. Αρνούμαστε αυτόν που συγχώρεσε και τους σταυρωτές Του. Τον αρνούμαστε, όταν στο βάθος της ψυχής μας αμφισβητούμε την παντοτινή αξία των λόγων Του και κρίνουμε και ενεργούμε επί τη βάση των δικών μας εγωιστικών σκέψεων, διαθέσεων, επιθυμιών.
Ο Κύριος είπε: «ο φιλών πατέρα η μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος∙ και ο φιλών υιόν η θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος». Στο πρώτο άκουσμα αυτός ο λόγος αντηχεί σκληρός. Εδώ όμως δεν πρόκειται για περιφρόνηση των γονέων η των παιδιών. Το κέντρο της σκέψεως βρίσκεται στο «υπέρ». Παραπάνω δηλαδή από μένα, λέγει ο Κύριος. Και φέρνει ως σημείο συγκρίσεως την πιο υψηλή βιολογική αγάπη, προς τους γονείς και τα παιδιά, ακριβώς για να κάνει εντονότερη την αντίθεση και να αποκλείσει απόλυτα κάθε άλλη αγάπη σε πρόσωπο η πράγμα. Οι άγιοι Πάντες, που σήμερα τιμά η Εκκλησία μας, οι Απόστολοι, οι μάρτυρες, οι ομολογητές, οι όσιοι αγάπησαν το Χριστό πάνω από οτιδήποτε άλλο. Μαρτύρησαν με θάρρος την χριστιανική πίστη και σήκωσαν με αυταπάρνηση τον καθημερινό τους σταυρό και έγιναν οι δικοί μας πρεσβευτές προς Εκείνον.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως
