Συνήθως όταν ακούμε να γίνεται λόγος για την αιώνια ζωή πολλοί θεωρούμε ότι αυτή αρχίζει μετά θάνατον. Στην πραγματικότητα όμως η «αιώνιος...
Συνήθως όταν ακούμε να γίνεται λόγος για την αιώνια ζωή πολλοί θεωρούμε ότι αυτή αρχίζει μετά θάνατον. Στην πραγματικότητα όμως η «αιώνιος ζωή» αρχίζει ήδη απ’ αυτή τη ζωή. Αρχίζει από το θάνατο του Χριστού και από την ανάστασή Του. Και σ' αυτή μετέχουμε, όταν συσταυρούμεθα και συνανιστάμεθα μαζί Του.
Ο Κύριος στην αρχιερατική προσευχή Του με σαφήνεια είπε: «Αύτη εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». Που σημαίνει ότι η «αιώνιος ζωή» συνίσταται σ’ αυτήν ακριβώς τη γνώση, σ’ αυτή την ουσιαστική, βαθειά εμπειρία του αληθινού Θεού και του Ιησού Χριστού, του Σωτήρος, τον οποίον απέστειλε Εκείνος.
Η «γνώση» στην οποία αναφέρεται ο Χριστός δεν σημαίνει ιδέες αόριστες, λόγια, που απομνημονεύουμε και απαγγέλλουμε, πολλές φορές μηχανικά. Πρόκειται για μία άλλη «γνώση», διαφορετικής ποιότητος. Ο απόστολος Παύλος, ο οποίος έζησε όσο ελάχιστοι αυτή την βαθειά εμπειρία της «αιωνίου ζωής», ζώντας εν Χριστώ, σημειώνει με έντονο τρόπο: «Του γνώναι αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος τω θανάτω αυτού».
Ειδικά η γνώσις του Θεού δεν είναι η γνώση του νου, η γνώση των σοφών, άλλ’ είναι μία γνώση βιωματική, που αποκτάται, όταν αποδεχόμαστε τη θυσία Του, όταν συμμορφωνόμαστε με το θέλημά Του, όταν ανταποκρινόμαστε στην αγάπη Του. Πρόκειται για μετοχή σε μία προσωπική κοινωνία με τον Θεό της αγάπης.
Αυτή τη γνώση δεν κατορθώνουμε να την προσεγγίσουμε και να την αποκτήσουμε με τίποτε άλλο παρά μόνο με την ουσιαστική, βιωματική προσέγγισή μας στα μυστήρια της Εκκλησίας. Γιατί ξέρουμε ότι ούτε το μυαλό μας ούτε η σοφία είναι σε θέση να μας την προσφέρουν αλλά μας την εξασφαλίζει μονάχα η χάρις του Θεού δια του Αγίου Πνεύματος.
Ο λόγος περί αιωνίου ζωής δεν σημαίνει φυγή από την καθημερινότητα της ζωής, από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που επιφυλάσσει για τον καθένα μας η γήινη πραγματικότητα. Αντίθετα σημαίνει μια διάθεση ρεαλισμού, για να ζήσουμε σωστά το εδώ και το τώρα.
Ο Κύριος δεν παρακάλεσε τον Πατέρα να πάρει τους μαθητές του από τον κόσμο, αλλά να τους «τηρήση εν τω ονοματί του» και να τους ενισχύση μέσα σ αὐτήν την κοιλάδα του πόνου, «ίνα έχωσι την χαράν Του πεπληρωμένην εν αυτοίς».
Εκ της ιερας μητροπολεως
