Ένα από τα θέματα που το τελευταίο διάστημα έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας, πέρα φυσικά από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζου...
Ένα από τα θέματα που το τελευταίο διάστημα έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας, πέρα φυσικά από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας είναι αυτό της βίας η οποία χρόνια τώρα αποτελεί μια μάστιγα για την κοινωνία μας χωρίς να έχει υπάρξει ουσιαστική προσπάθεια για την καταπολέμηση της.
Αφορμή φυσικά για να γίνει η βία πρώτο θέμα συζήτησης στάθηκε η δολοφονία του νεαρού μουσικού στο Κερατσίνι από μέλος της Χρυσής Αυγής με αποτέλεσμα να έρθουν στο φως όλες οι εγκληματικές δράσεις της ακροδεξιάς αυτής οργάνωσης η οποία με βάση τα έως τώρα στοιχεία πίσω από το κοινοβουλευτικό κόμμα είχε στήσει μια εγκληματική οργάνωση.
Δε θέλω να σταθώ σε λεπτομέρειες καθώς όλοι μας παρακολουθούμε τα γεγονότα μέσα από τα ΜΜΕ και γνωρίζουμε πλέον τι σημαίνει ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Εκεί που πραγματικά θέλω να σταθώ είναι η διαμάχη ανάμεσα στα λεγόμενα κόμματα του συνταγματικού τόξου αναφορικά με την καταπολέμηση και πάταξη της βίας αφού ναι μεν τουλάχιστον φαινομενικά υπάρχει μια πρόθεση από τη μεριά της κυβέρνησης να γίνουν ορισμένες κινήσεις προς την κατεύθυνση αυτή αλλά στο επίκεντρο εξακολουθούν να βρίσκονται τα μικροκομματικά συμφέροντα με αποτέλεσμα να παρακολουθούμε μια έντονη διαμάχη ανάμεσα σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση και η βία να ζει και να βασιλεύει.
Εδώ βέβαια θα πρέπει να ξεκαθαρίσω πως τουλάχιστον κατά την ταπεινή μου άποψη η βία δε μπορεί να χωρίζεται σε κατηγορίες ή σε πλευρές, η βία πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο απ’ όπου κι αν προέρχεται αλλά δυστυχώς ορισμένα δήθεν δημοκρατικά κόμματα θεωρούν πως η δολοφονία ενός ανθρώπου από έναν δεξιό είναι εγκληματική πράξη αλλά αν αυτό γίνει από έναν αριστερό τότε η πράξη αυτή ονομάζεται δημοκρατική και όχι εγκληματική. Προφανώς κάνουν μια προσπάθεια να μας πείσουν πως υπάρχουν καλά και κακά μαχαίρια, καλή και κακή βία ξεχνώντας πως και οι ίδιοι πολλές φορές έχουν στηρίξει εγκληματικές πράξεις.
Το να καρφώνεις ένα μαχαίρι στην καρδία ενός ανθρώπου είναι βαρύτατο έγκλημα και η πράξη αυτή δεν επιδέχεται καμία απολύτως δικαιολογία, κάποιοι όμως ξεχνούν πως και το να βάζεις μια φωτιά σε τράπεζα και να καίγονται ζωντανοί άνθρωποι εκεί μέσα είναι επίσης εγκληματική πράξη, το να σπας την περιουσία αθώων πολιτών είναι επίσης έγκλημα, το να καταλαμβάνεις δημόσια κτήρια μέσα στα οποία φτιάχνεις και αποθηκεύεις υλικά που χρησιμεύουν σε τρομοκρατικές επιθέσεις είναι επίσης έγκλημα. Όσο για το πιο από τα παραπάνω εγκλήματα είναι περισσότερο βαρύ και πιο λιγότερο βαρύ αυτό το ορίζει η νομοθεσία μας και η ίδια η δικαιοσύνη.
Σε κάθε περίπτωση πάντως το έγκλημα είναι έγκλημα είτε γίνει από δεξί είτε από αριστερό χέρι και μου κάνει τρομερή εντύπωση που ορισμένα δήθεν δημοκρατικά κόμματα για λόγους που και ο πιο χαζός μπορεί να καταλάβει προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Στόχος μου φυσικά δεν είναι σε καμία περίπτωση να υποστηρίξω ούτε ελάχιστα τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ίσα ίσα που πιστεύω ότι κακώς ορισμένοι από τους βουλευτές της αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους και δε μπήκαν στη φυλακή από την πρώτη μέρα της σύλληψης τους. Δε μπορώ όμως σε καμία περίπτωση αν δεχτώ τον ηλίθιο ισχυρισμό ορισμένων αρχηγών κομμάτων οι οποίοι ζητούν άλλη νομοθεσία για τις πράξεις βίας των δεξιών και άλλη νομοθεσία για τις πράξεις βίας των αριστερών. Αν πράγματι στόχος τους είναι η πάταξη της βίας έχουν τη μεγάλη ευκαιρία να μας το αποδείξουν και να ψηφίσουν μια νομοθεσία η οποία θα αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο όλα τα μαχαίρια, εκτός πια κι αν θέλουν να προστατεύσουν ορισμένους εγκληματίες που είναι και ψηφοφόροι τους.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια