Την Κυριακή 22/9/2013- Θέση Αυξέντιο Ν. Ξάνθης- στις 9:30 το πρωί υποδεχθήκαμε στην εκκλησία του Αυξεντίου δύο λεωφορεία με αγωνιστές της ...
Την Κυριακή 22/9/2013- Θέση Αυξέντιο Ν. Ξάνθης- στις 9:30 το πρωί υποδεχθήκαμε στην εκκλησία του Αυξεντίου δύο λεωφορεία με αγωνιστές της ΕΟΚΑ και τους συγγενείς και φίλους τους. Έξη σύλλογοι αγωνιστών της ΕΟΚΑ συμμετείχαν στην αποστολή. Μια επίσκεψη που προγραμματίστηκε και σχεδιάστηκε σε συνεργασία με το Σύλλογο Κυπρίων Ν. Ξάνθης από τα μέσα του καλοκαιριού.
Η Αποστολή ήλθε με πούλμαν από Αλεξανδρούπολη όπου ελλιμενίστηκε το κρουαζιερόπλοιο. Το πρόγραμμα περιελάμβανε: εκκλησιασμό στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στον οικισμού του Αυξεντίου, κατάθεση στεφανιών στο ηρώο που έχει την προτομή του Γρηγόρη Αυξεντίου, παράθεση καφέ από τον Σύλλογο Κυπρίων Ν. Ξάνθης στο παρακείμενο καφενείο του οικισμού, όπου έγινε και μικρή γιορτούλα, στην οποία κλήθηκαν και παρέστησαν ο Δήμαρχος Αβδήρων, ο ιερέας του οικισμού και πλήθος κατοίκων του οικισμού. Στην συνέχεια επίσκεψη στο «Κέντρο Ανάδειξης της Λαογραφικής και Ιστορικής Ενότητας Θράκης- Κύπρου ‘Γρηγόρης Αυξεντίου’», το Μουσείο Γρηγόρη Αυξεντίου όπως μάθαμε όλοι να το αποκαλούμε.
Το πρόγραμμα ακόμη περιλάμβανε επίσκεψη στο διαμάντι της πόλης της Ξάνθης, στον διατηρητέο οικισμό της Παλιάς πόλης με τα απίθανα αρχοντικά, ένα από τα οποία στεγάζει και το Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο επισκέφθηκαν. Μετά το γεύμα σε γνωστή ταβέρνα της πόλης μας, επισκεφθήκαμε το Άλσος Αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, που ο Σύλλογος Κυπρίων ίδρυσε στα Άβδηρα, στην συνέχεια η αποστολή προσκύνησε στο Μετόχι του Αγίου Νικολάου της Μονής Βατοπεδίου και αναχώρησαν για την Αλεξανδρούπολη.
Μετά τα τυπικά της ξενάγησης στην περιοχή μας θα ήθελα να εκφράσω τα δικά μου συναισθήματα και να πω ότι η συνάντηση με τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ ήταν ένα συνταρακτικό γεγονός για μένα. Άνθρωποι που πολέμησαν με τόλμη τον αποικιοκράτη Άγγλο, που πολλές φορές συνελήφθησαν και υπέστησαν βάρβαρα βασανιστήρια στις φυλακές του εχθρού, άνθρωποι που έζησαν μέσα στα κρατητήρια και στα βασανιστήρια στα χέρια των Άγγλων και Τουρκοκύπριων βασανιστών κάθε είδους μαρτύριο, περιμένοντας με στωικότητα την ώρα που θα τους οδηγούσαν στην αγχόνη, χωρίς ν' ανοίξουν το στόμα τους, παρά μόνο για να τραγουδήσουν την λευτεριά, την μάνα Ελλάδα και τον Εθνικό Ύμνο. Συγκινήθηκα ακόμη βαθύτατα όταν ανακαλύπτω ανάμεσα στην αποστολή ένα γείτονα μου τον Ανδρέα Παπαπολυβίου, πρώην έπαρχο Λευκωσίας και πρώην Βουλευτή του ΔΗΣΥ τον οποία είχα να συναντήσω πάνω από 30 χρόνια, αλλά και δυό άλλους συγγενείς μου που τώρα τους γνώρισα. Αυτά δυστυχώς είναι τα τραγικά κατάλοιπα της τουρκικής εισβολής και κατοχής στο νησί μας.
Ας γυρίσουμε όμως και πάλι στους αγωνιστές του τότε, που μπορεί σήμερα να έχουν άσπρα μαλλιά, μπορεί ακόμη κάποιοι να έχουν μπαστουνάκια αλλά η ψυχή και το θάρρος παραμένει η ίδια και εξακολουθούν ακόμη να τραγουδούν τα τραγούδια του αγώνα του τότε. Μας συγκίνησαν βαθύτατα με την μικρή εκδήλωση που έγινε εκεί στο καφενείο του οικισμού, με τις ομιλίες, τα τραγούδια και τις θύμισες τους μας οδήγησαν σε δρόμους πλήρους συγκίνησης αλλά και εθνικής περηφάνιας, σε δρόμους άγνωστους σε μας τους απλούς θνητούς που νοιώθεις δέος όταν βλέπεις δίπλα σου τον αγαπητό μου Αυγουστή Ευσταθίου να ευχαριστεί και πάλι τον Θεό που τον αξίωσε να ζήσει από κοντά τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον μεγάλο ηρωισμό του αλλά και την υπέρλαμπρη θυσία του που έκανε ακόμη και τους εχθρούς του, να γράφουν μπαλάντες και να υμνούν την μεγάλη του θυσία.
Αυτές τις ηρωικές μορφές πρέπει να τις γνωρίσουν οι νέοι μας, γιατί μόνο τότε θα καταλάβουν πόσο βαριά κληρονομιά κουβαλάνε. Μια κληρονομιά που πρέπει να μείνει ανέπαφη και να περάσει στις επόμενες και στις μελλούμενες γενιές.
Αυτούς τους ανθρώπους οφείλουμε να τους αγαπάμε και να τους τιμούμε όλοι εμείς οι Έλληνες της Κύπρου, γιατί το ότι υπάρχουμε και το ότι έχουμε το κράτος μας το οφείλουμε στους δικούς τους αγώνες.
Αυτοί οι αγωνιστές λοιπόν ήλθαν εδώ στο Αυξέντιο ταπεινοί προσκυνητές στο σπίτι του Γρηγόρη Αυξεντίου, να του αποδώσουν και πάλι τιμές, παρέα με τον μιτσή του Αυξεντίου, τον Ματρόζο, τον Αυγουστή Ευσταθίου. Ήλθαν ακόμη εδώ για να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ στους κατοίκους του οικισμού του Αυξεντίου που τίμησαν τόσο πολύ τον ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, δίνοντας το όνομα του στον οικισμό τους. Κι εμείς με την σειρά μας τους ευχαριστούμε θερμά γιατί υπήρξαν, γιατί υπάρχουν και μας δείχνουν τον δρόμο του αγώνα και της τιμής.
Ελένη Χατζηγεωργίου
Πρόεδρος Συλλόγου Κυπρίων Ν. Ξάνθης
Δεν υπάρχουν σχόλια