«Λαξεμένο με τέτοια τέχνη που δεν την ξεπερνάει κανένα από τα ωραία ελληνικά έργα που γνωρίζω, ούτε τα γλυπτά της Απτέρου Νίκης, ούτε οι Κ...
«Λαξεμένο με τέτοια τέχνη που δεν την ξεπερνάει κανένα από τα ωραία ελληνικά έργα που γνωρίζω, ούτε τα γλυπτά της Απτέρου Νίκης, ούτε οι Καρυάτιδες του Ερεχθείου». Με αυτά τα λόγια περιγράφει το 1863, στην αναφορά του προς το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας του, ο Γάλλος πρόξενος της Αδριανούπολης, Champoiseau, τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Το άγαλμα για το οποίο οι Έλληνες εργάτες όταν το έφεραν στην επιφάνεια, αναφώνησαν έκθαμβοι: «Κύριε, εύραμε μια γυναίκα!». Αμέσως ενημερώθηκε η γαλλική πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη και στο νησί κατέπλευσε γαλλικό πολεμικό πλοίο, για να μεταφέρει το άγαλμα στη Γαλλία.
Κερδίζουν πολλά!
Τι σημασία έχει αν απαγορεύεται η εξαγωγή αρχαιοτήτων ακόμα και από κατακτημένη χώρα… Οι Γάλλοι το ήθελαν και συνεχίζουν να το θέλουν ακόμα και σήμερα. Θεωρείται ένα από τα πέντε καλύτερα αγάλματα στον κόσμο. Εξάλλου, σύμφωνα με τον συγγραφέα και λαογράφο Γιώργο Λεκάκη, «κερδίζουν πολλά από το κλαπέν επί οθωμανοκρατίας άγαλμά μας. Όχι μόνο σε επίπεδο αίγλης του μουσείου, αλλά και εισπρακτικώς, αφού θησαυρίζουν τόσο από τα εισιτήρια, εδώ και χρόνια, όσο και από τις χιλιάδες πωλήσεις αντιγράφων του έργου». Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος που οι Γάλλοι συνεχίζουν να έχουν παράνομα το άγαλμα αυτό σε περίοπτη θέση στο Μουσείο του Λούβρου.
Όσο για το αντίγραφο που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σαμοθράκης, όπως εξηγεί μιλώντας στην Real ο Γ. Λεκάκης «δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ταπεινό εκμαγείο από γύψο, φυσικών διαστάσεων, δωρεά των Γάλλων, που μπορεί ακόμα και προσβάλει τη χώρα μας. Το τύλιξαν και μας το έστειλαν πεσκέσι. Πράξη που ελέγχεται και ως ειρωνική».
Σήμερα, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 150 χρόνων από την εύρεση της Νίκης της Σαμοθράκης, οι κάτοικοι του νησιού, ο δήμος καθώς και άλλοι φορείς διεκδικούν την επιστροφή του αγάλματος – τουλάχιστον για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα – στον χώρο που ανήκει.
Βέβαια, δεν είναι πρώτη φορά που ξεκινάει μια σταυροφορία για την επιστροφή του αγάλματος. Τον Σεπτέμβριο του 2002 το Πνευματικό Κέντρο του νησιού ξεκίνησε σταυροφορία για την επιστροφή του. Διάσημοι ζωγράφοι συστρατεύθηκαν στην προσπάθεια για τον επαναπατρισμό του αγάλματος. Η Ένωση Συντακτών Μακεδονίας – Θράκης στη σχετική ανακοίνωσή της ανέφερε ότι το θέμα είναι ισάξιο με αυτό της επιστροφής των κλεμμένων γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά και ότι «δεν ταιριάζει στο ευγενές έθνος των Γάλλων ο ρόλος του απατεώνα». Όμως, σύμφωνα με τον Γ. Λεκάκη «οι κάτοικοι και οι τοπικοί φορείς πολλάκις έχουν ζητήσει αυτό που τους ανήκει, αλλά δεν βρήκαν χέρι βοηθείας ούτε από την ελληνική πολιτεία ούτε από άλλους φορείς πολιτισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια