ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ έβαλαν λουκέτο στα συνεταιριστικά εργοστάσια της Ξάνθης, δρομολογώντας εντέχνως τον οικονομικό τους μαρασμό και διασώζοντας ότ...
ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ έβαλαν λουκέτο στα συνεταιριστικά εργοστάσια της Ξάνθης, δρομολογώντας εντέχνως τον οικονομικό τους μαρασμό και διασώζοντας ότι μπορούσαν λίγο πριν τα βουλιάξουν μια για πάντα στον βυθό της ιστορίας, στη συνέχεια επεκτάθηκαν στην αποψίλωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθιστώντας τους όρους επιχειρηματικότητα, τουρισμός, ανάπτυξη θεωρητικά φληναφήματα ανάξια σχολιασμού, που απλώς καρφιτσώνονται στον τοίχο της ρητορικής ανοησίας, καταστρέφοντας παράλληλα κάθε έννοια πρωτογενούς υποδομής.
Το πολιτικό τους έργο και η προσφορά τους στην κοινωνία φυσικά δεν θα μπορούσε να μείνει απλώς εκεί, αφού ακολούθως επιδόθηκαν σε έναν αγώνα καταστροφής και εξάλειψης κάθε προοπτικής ανάκαμψης τυλίγοντας σε πολιτικά σύννεφα έναν ήλιο διακριτό σε όλους. Ο λόγος για κάθε έναν από τους ισχυρούς άνδρες… και όχι μόνο…. της περιοχής που συνέβαλαν στο μέτρο των προσωπικών τους ευθυνών στη σημερινή απελπιστικά τραγική και δυσοίωνη εικόνα της περιοχής.
Κάνοντας ταμείο, οι ίδιοι έσπερναν επί χρόνια τίτλους και καρέκλες θερίζοντας ψήφους και καταφέρνοντας να διατηρούν την πολιτική τους κυριαρχία, επιλέγοντας φυσικά να δομούν τον κύκλο τους με υπόδουλούς τους, εθισμένους στην υποταγή και τη δουλοπρέπεια. Τα πράγματα όμως άρχισαν σιγά, αλλά σταθερά να αλλάζουν με την κλωστή που κάποτε προεξείχε από την στυγνά πολιτική τους κάλτσα να ξηλώνεται αποκαλύπτοντας μια γύμνια που ισάξια της αντικρίζει κανείς μοναχά στις δεύτερες σκέψεις που αναφύονται ξεφυλλίζοντας για νιοστή φορά τη «Μεταμόρφωση» του Κάφκα. Το εκλογικό σώμα φαίνεται πρόθυμο να ξηλώσει τις παραφωνίες του παρελθόντος, να στείλει στην πολιτική τους κάσα όλους αυτούς που αδίκως περιφέρουν τα κομματικά τους σαρκία (ενίοτε χρωματίζοντάς τα κατά το δοκούν) και συνάμα να αποδεχθεί το γεγονός πως οι “κατσαρίδες” θα τριγυρνούν ανενόχλητες όσο οι συνθήκες ευνοούν την ύπαρξή τους και την εν γένει παρουσία τους!
Η ΑΓΝΟΙΑ ενδεχομένως ήταν αυτή που έκανε το πρωί της Παρασκευής τους απελπισμένους παλιννοστούντες της Ξάνθης να φτάσουν ακόμη και στο σημείο του να «φιλιούνται και να αγκαλιάζονται» με μέλη της Τ.Ο. της Χρυσής Αυγής στην Ξάνθη. Το αυγό του φιδιού ξέρει να επιλέγει την τροφή του, ακόμη και αν παραμένει απλώς ένα αυγό! Αυτοί που επέλεξαν να κάτσουν πάνω του, προσπαθώντας να το καλύψουν, πρέπει να ξέρουν ότι αργά η γρήγορα θα καταφέρουν να το εκκολάψουν με άγνωστο το τι θα φέρει στην επιφάνεια η αναπαραγωγική διαδικασία στην οποία έχουν επιδοθεί.
Η ΚΛΟΠΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ιδιοκτησίας αποτελεί σύνηθες φαινόμενο στην απέραντη δεξαμενή πληροφοριών του διαδικτύου. Δεν απέχει ωστόσο πολύ από την πραγματικότητα της τοπικής διάχυσης της ενημέρωσης, με τους έξυπνους του χώρου να ακολουθούν τακτικές όπως αυτή της λογοκλοπής τμημάτων ή ακόμη και ολοκλήρων κειμένων τα οποία στη συνέχεια διανθίζουν με δικές τους λεκτικές ενέσεις παρουσιάζοντάς τα μάλιστα ως προσωπική τους εργασία. Δεν διστάζουν μάλιστα να βάλλουν ακόμη και το όνομά τους κάτω από κείμενα που στο σύνολό τους αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία άλλων.
Εύκολος δρόμος άλλωστε το αντί να κάθεσαι να ακούς μια δήλωση, που σίγουρα έχεις και εσύ στο κασετόφωνό σου, να παίρνεις έτοιμη μια απομαγνητοφώνηση που έχουν κάνει άλλη και την έχουν αναρτήσει στο διαδίκτυο και στη συνέχεια αυτή να κοσμεί το σαλόνι της εφημερίδας σου. Ωστόσο ακόμη και σε αυτή την περίπτωση η λογοκλοπή διακρίνεται αμέσως καθώς μια απομαγνητοφώνηση περιέχει ευδιάκριτα τα προσωπικά στοιχεία του συντάκτη, ο οποίος ενδεχομένως να αποδώσει τμηματικά τα λεγόμενα του συνομιλητή του ώστε αυτά να μπορούν να σταθούν νοηματικά στον γραπτό λόγο.
Το φαινόμενο δυστυχώς δεν περιορίζεται μόνο στον γραπτό λόγο αλλά ακόμη και στο οπτικό υλικό που συνοδεύει ένα ρεπορτάζ, με πιο πρόσφατο το παράδειγμα της είδησης περί υποβάθμισης του Λιμενικού Σταθμού Αβδήρων με τη φωτογραφία του ThrakiToday.com να αναδημοσιεύεται χωρίς καν να αναφέρεται η πηγή ή να έχει ζητηθεί σχετική άδεια. Μάλιστα, αναδημοσιεύτηκε ακόμη και από αυτούς που στο παρελθόν έχουν παρουσιαστεί ως υπερασπιστές των πνευματικών δικαιωμάτων, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να κατηγορήσουν άλλους για πρακτικές που οι ίδιοι ακολουθούν.
Η είδηση, το γεγονός ή πληροφορία σίγουρα δεν ανήκει στον συντάκτη ή τον ερευνητική, αλλά μετά τη δημοσιοποίησή της ανήκει στην κοινή γνώμη. Ο κάθε συντάκτης ή μετέπειτα ερευνητής έχει το δικαίωμα να τη χρησιμοποιήσει, ακόμη και χωρίς αναφορά σε προγενέστερη δημοσίευσή της, με προαπαιτούμενη φυσικά την προσωπική του έρευνα και δημιουργία λόγου. Δυστυχώς η άγνοια οδηγεί πολλούς σε έναν αγώνα αυτοκαταστροφής, ενώ παράλληλα τους ωθεί σε πράξεις και δράσεις απίστευτης ανοησίας που σίγουρα δεν προάγουν τον πολιτισμό και τον υγιή ανταγωνισμό, προς όφελος των πολλών, στον χώρο της τοπικής δημοσιογραφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια