Σε απολογία κλήθηκε ο διευθυντής της Παιδιατρικής του Γ.Ν. Ξάνθης και Πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών κος Δημήτρης Αδαμίδης ώ...
Σε απολογία κλήθηκε ο διευθυντής της Παιδιατρικής του Γ.Ν. Ξάνθης και Πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών κος Δημήτρης Αδαμίδης ώστε να τεθεί σε αργία.
Η κλήση αφορούσε την υπόθεση με τα «μανταλάκια» των νεογνών στην παιδιατρική κλινική του Νοσοκομείου και τις κατηγορίες που κατέθεσε ο κος Αδαμίδης για προβλήματα που αυτά παρουσίαζαν. Μετά από έλεγχο ωστόσο που διενεργήθηκε δεν επιβεβαιώθηκαν οι καταγγελίες με αποτέλεσμα ο κος Αδαμίδης να παραπέφτει σε απολογία από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Μάλιστα όπως εξηγεί ο ίδιος ο κος Αδαμίδης ενημερώθηκε τελευταία στιγμή και δεν μπόρεσε ελλείψει χρόνου να παραστεί. Ωστόσο λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης αθωώθηκε παμψηφεί από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο.
Η Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών αμέσως μετά την εξέλιξη αυτή εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει:
Η Ε.Ι.ΝΟ.Κ.Υ.Ξάνθης καταδικάζει με τον πιο απερίφραστο και κατηγορηματικό τρόπο την κλήτευση του Διευθυντή της παιδιατρικής κλινικής (και προέδρου της Ε.Ι.ΝΟ.Κ.Υ.Ξ.) κου Αδαμίδη Δημήτριου σε απολογία ενώπιον του υπηρεσιακού συμβουλίου, την Τετάρτη 6-3-13, στο Υπουργείο Υγείας, με το ερώτημα της αργίας! Υπενθυμίζεται ότι το «αδίκημα» που βαραίνει τον Διευθυντή δεν αφορά «επίορκη» συμπεριφορά (το ήθος του, το ενδιαφέρον του για τους μικρούς ασθενείς και η αφοσίωσή του στο Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι πανθομολογούμενα και αδιαμφισβήτητα), αλλά η αντιπαράθεση του με τη Διοίκηση του Νοσοκομείου Ξάνθης για μια παλαιότερη υπόθεση αστοχίας υλικού.
Για την ιστορία, η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης εκείνης ακόμη εκκρεμεί· δεν αποκλείεται να αποδειχθεί ότι οι αναφορές του Διευθυντή (ακόμα κι αν θεωρηθούν υπερβολικές, οπωσδήποτε πάντως χωρίς δόλο) για την επικινδυνότητα του υλικού ήταν απολύτως βάσιμες, οπότε ο εγκαλούμενος στην περίπτωση αυτή με το ερώτημα της αργίας είναι όχι ο γιατρός αλλά η Διοίκηση. Αυτό πάντως είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί από τη Δικαιοσύνη.
Η Ε.Ι.ΝΟ.Κ.Υ.Ξ. επισημαίνει ότι :
1) Η κλήτευση σε απολογία γίνεται όχι για «επίορκη» συμπεριφορά αλλά διότι τόλμησε να έρθει σε αντιπαράθεση με τη Διοίκηση του Γ.Ν.Ξ.
2) Το μήνυμα που στέλνεται είναι σαφές: » Στο εξής, όποιος αμφισβητεί και κριτικάρει θα μηνύεται και θα απολύεται.» Στο ίδιο μήκος κύματος άλλωστε και η πρόσφατη μήνυση του υποδιοικητή του Γ.Ν.Ξ. προς το ΔΣ της Ε.Ι.ΝΟ.Κ.Υ.Ξ. για την ανάρτηση μιας, δημοσιευμένης ήδη, δήθεν επικριτικής γελοιογραφίας. Σαφής στόχος ο εκφοβισμός των εργαζομένων.
3) Τέτοιες πρακτικές, να απολύεται όποιος αμφισβητεί και κριτικάρει, όχι μόνο δεν αρμόζουν σε Δημόσια Ιδρύματα (όπου η κριτική στους Διοικούντες είναι απαραίτητη και επιβεβλημένη) αλλά αντίθετα παραπέμπουν είτε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα είτε στις πρακτικές του Ιδιωτικού Τομέα, όπου η κριτική στη Διοίκηση είναι αδιανόητη.
4) Ο συγκεκριμένος γιατρός – Διευθυντής πολλές φορές έχει κληθεί και έχει προσφέρει πολύτιμη ιατρική βοήθεια εκτός υπηρεσίας, χωρίς να εφημερεύει, όταν τίθενται σε κίνδυνο οι ζωές μικρών ασθενών. Μ” αυτή την έννοια, η Διοίκηση του Γ.Ν.Ξ. οφείλει στην πραγματικότητα ευγνωμοσύνη στον συγκεκριμένο γιατρό, που δεν αφήνει να κινδυνεύσουν οι ζωές των ασθενών προσφέροντας εθελοντική εργασία, εκεί που η Διοίκηση προσφέρει περικοπές εφημερευόντων ιατρών και , ενδεχόμενη, διακινδύνευση της Δημόσιας Περίθαλψης.
5) Η Διοίκηση του Γ.Ν.Ξ. κοιμάται, άραγε, ήσυχα το βράδυ αναλογιζόμενη ότι προσέφερε θυσία στο βωμό της Τρόϊκας μία ακόμη απόλυση ενός μάχιμου, πολλαπλά χρήσιμου και έντιμου γιατρού;
6) Οι περίφημες αιτιάσεις της τρικομματικής κυβέρνησης ότι δήθεν θα απολύσει «επίορκους», αποδεικνύονται ως ένα φτηνό προπαγανδιστικό τέχνασμα για να δικαιολογηθεί ο εργασιακός μεσαίωνας που περιμένει τους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα με την απόλυση να επικρέμεται ανά πάσα στιγμή.
7) Σε τελική ανάλυση, το ήδη λειψό ιατρικό προσωπικό του Γ.Ν.Ξ. θα αντέξει, άραγε, μία ακόμη απομάκρυνση ιατρού, ή το Νοσοκομείο θα καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα όταν απομακρυνθεί ένα ακόμη από τα κρίσιμα στηρίγματά του;
Η Ε.Ι.ΝΟ.Κ.Υ.Ξ. θέτει ως μείζον ζήτημα ηθικής τάξης το ενδεχόμενο της αργίας ενός συναδέλφου επειδή αμφισβητεί και κριτικάρει. Όπως θέτει και ως ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας των υπολοίπων συναδέλφων να μην ανεχθούν το επαίσχυντο ενδεχόμενο της απόλυσης. Εάν η απόλυση τελικά ολοκληρωθεί, κανείς δεν θα έχει το δικαίωμα να κοιμάται με ήσυχη τη συνείδηση· για τον πρόσθετο λόγο ότι ο καθένας συνάδελφος μπορεί να είναι ο επόμενος…
