Στη φάση της οριστική ολοκλήρωσής τους φαίνεται πως μπαίνει το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι στο οποίο είχε δοθεί παράταση μέχρι τις 31 Μα...
Στη φάση της οριστική ολοκλήρωσής τους φαίνεται πως μπαίνει το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι στο οποίο είχε δοθεί παράταση μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2013 και όπως όλα δείχνουν δεν θα συνεχιστεί πέρας των ως άνω ημερομηνίας. Την ίδια στιγμή οι καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των εργαζομένων στο πρόγραμμα συνεχίζονται με τους ίδιους σε πολλές των περιπτώσεων να παραμένουν απλήρωτοι για περισσότερους από επτά με οκτώ μήνες.
«Οι εργαζόμενοι στον δήμο Ξάνθης είμαστε πληρωμένοι ευτυχώς, αλλά δυστυχώς συνάδελφοί μας παραμένουν απλήρωτοι για παρά πολλούς μήνες σε άλλους δήμους όπως Μύκης, Αβδήρων και Τοπείρου» σημειώνει η κ. Κυριακή Αλατζά εργαζόμενη στο Βοήθεια στο Σπίτι στον δήμο Ξάνθης εξηγώντας πως έχει βρεθεί μια φόρμουλα στον δήμο ώστε το νομικό του πρόσωπο να καταβάλει τη μισθοδοσία των εργαζομένων μέσα σε λογικό χρονικό πλαίσιο.
«Δεν είμαστε σε καλό δρόμο γιατί οι πληροφορίες που έχουμε είναι ότι είναι δεν υπάρχουν πιθανότητες για συνέχιση του προγράμματος» εξηγεί η ίδια, με την «κατ’ οίκον φροντίδα» να αντικαθιστά όπως όλα δείχνουν το υπάρχον πρόγραμμα. «Αυτή τη στιγμή κάνουν λόγο είτε για κάποια ΜΚΟ που θα εντάξουν όλες τις δομές ή για κοινωνικούς συνεταιρισμούς που θα αναλαμβάνουν την κατ’ οίκον φροντίδα» συμπληρώνει η κ. Αλατζά.
Στο νέο καθεστώς που δρομολογείται μετά και την κατάργηση του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι ιδιώτες ή συνεταιρισμοί θα προσφέρουν υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας με τους ενδιαφερόμενους να απευθύνονται στο ΙΚΑ ώστε να επιλέξουν το πρόγραμμα που θέλουν να ενταχθούν.
«Αυτό που ζητάμε είναι έστω και μια μικρή χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε» επισημαίνει η κ. Αλατζά για να προσθέσει πως «αν μας κλείσουν εντελώς τις πόρτες για τη συνέχιση του προγράμματος θα συνεχίσουμε και εμείς τον δικό μας συνεταιρισμό» εξηγώντας πως οι σχέσεις που έχουν αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια με τους χρήζοντας βοηθείας ξεπερνούν το όριο της τυπικότητας.
«Εξ’ αρχής γνωρίζαμε ότι είναι ένα πρόγραμμα με ημερομηνία λήξης, αλλά σε πολλές των περιπτώσεων οι άνθρωποι αυτοί που μας ανοίγουν κάθε μέρα τις πόρτες των σπιτιών τους μας αντιμετωπίζουν σαν παιδιά τους και είναι δύσκολο και για εμάς και για αυτούς να μην υπάρξει συνέχεια» σημειώνει η κ. Αλατζά.
ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
