Το 1983 ο εργατικός βουλευτής Gerald Kaufman είχε χαρακτηρίσει το εκλογικό μανιφέστο του κόμματος του ως το πιο μακροσκελές σημείωμα αυτ...
Το 1983 ο εργατικός βουλευτής Gerald Kaufman είχε χαρακτηρίσει το εκλογικό μανιφέστο του κόμματος του ως το πιο μακροσκελές σημείωμα αυτοκτονίας στην ιστορία της ανθρωπότητας. Σχεδόν 30 χρόνια μετά, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης διεκδικεί τον τίτλο του πιο μακροσκελούς σημειώματος αυτοκτονίας με μεγάλες αξιώσεις.
Από τότε που η κρίση κτύπησε την ελληνική κοινωνία η πολιτική τάξη της χώρας είχε να αντιμετωπίσει δύο ζητήματα. Το πρώτο ήταν να καταφέρει να διαγράψει ένα μεγάλο μέρος του χρέους με τις μικρότερες δυνατές αρνητικές συνέπειες όταν αυτό ήταν ακόμα σε ιδιωτικά χέρια. Αντί αυτού, η ελληνική πολιτική τάξη “κατάφερε” με τα μνημόνια να περάσει το ελληνικό χρέος από ιδιώτες σε κράτη. Τώρα η διαγραφή θα γίνει πολύ αργότερα, η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να καταρρέει και όταν θα έρθει η ώρα της τελικής διαγραφής χρέους θα γίνει με πολύ χειρότερους όρους και συνέπειες.
Το δεύτερο ζήτημα ήταν η ελληνική κοινωνία να αρχίζει να παράγει πλούτο. Μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης η όποια βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου προερχόταν από δανεικά. Δανειζόμασταν ως κράτος και μετά αυτά τα χρήματα μέσο μισθών, επιδομάτων, συντάξεων, επιχορηγήσεων κτλ, μετατρέπονταν σε κατανάλωση την οποία βαφτίζαμε ανάπτυξη. Η κρίση θα μπορούσε να γίνει ευκαιρία για να αρχίζουμε να παράγουμε πλούτο και αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο με την δραστική μείωση του κράτους σε όλους του τομείς. Δραστική μείωση δαπανών, φόρων, νόμων, κανονισμών, υπηρεσιών, αρχών και ταυτόχρονη ιδιωτικοποίηση της όποιας δημόσιας επιχείρησης, υπηρεσίας και περιουσίας που μπορεί να είναι ιδιωτική.
Αντί αυτού, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις επέλεξαν την οδό των οριζόντιων περικοπών επί δικαίων και αδικών και μια ακραία, βίαιη και αιμοβόρα επίθεση εναντίον του εξαιρετικά αδύναμου ιδιωτικού τομέα της Ελλάδας. Το τελευταίο φορολογικό νομοσχέδιο ακολουθεί πιστά την ευρωκρατική συνταγή διάλυσης της οικονομίας της Ελλάδας.
Στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο « επιπλέον φόρους ύψους 1,3 δισ. ευρώ. θα πληρώσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, 230 εκατ. ευρώ οι τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, ενώ, συνολικά, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα επιβαρυνθούν κατά 237 εκατ. ευρώ από την κατάργηση των φοροαπαλλαγών.» Και «οι αγρότες θα επιβαρυνθούν σε πρώτη φάση από τη μείωση των επιστροφών ΦΠΑ και τη μείωση επιδοτήσεων κατά 282 εκατ. ευρώ. Τα νομικά πρόσωπα υπολογίζεται να πληρώσουν επιπλέον φόρους ύψους περίπου 300 εκατ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα περίπου 700 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από την αύξηση των έμμεσων φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών.» «Βαρύ φορτίο θα σηκώσουν περίπου 700.000 έμποροι, βιοτέχνες, επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν ατομικά τις δραστηριότητές τους, καθώς θα δουν τις συνολικές φορολογικές επιβαρύνσεις τους να αυξάνονται έως και 2.650%»
Αν οι υποτίθεται δεξιοί που μας κυβερνούν αυξάνουν φόρους μέχρι και 2.650%, τι χειρότερο μπορούμε να περιμένουμε από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ; Αν οι υποτίθεται δεξιοί που μας κυβερνούν έχουν τόσο μένος ενάντια στην ιδιωτική περιουσία, τον βιοτέχνη, τον επιτηδευματία, τον έμπορο και τον ελεύθερο επαγγελματία, τι κακό περισσεύει για τους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ;
Κάποτε ασκούσαμε κριτική σε μια προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λέγοντας ότι το μόνο που θα καταφέρει στο τέλος είναι να κάνει εκλέξιμο έναν πολύ επικίνδυνο πολιτικό για τον οποίο η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών είχε πολλούς ενδοιασμούς. Τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός και τις συνέπειες όλοι τις γνωρίζουμε. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει τώρα. Ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνηση του ανοίγουν το δρόμο στον κ. Τσίπρα και τους ομοίους του.
Από τότε που η κρίση κτύπησε την ελληνική κοινωνία η πολιτική τάξη της χώρας είχε να αντιμετωπίσει δύο ζητήματα. Το πρώτο ήταν να καταφέρει να διαγράψει ένα μεγάλο μέρος του χρέους με τις μικρότερες δυνατές αρνητικές συνέπειες όταν αυτό ήταν ακόμα σε ιδιωτικά χέρια. Αντί αυτού, η ελληνική πολιτική τάξη “κατάφερε” με τα μνημόνια να περάσει το ελληνικό χρέος από ιδιώτες σε κράτη. Τώρα η διαγραφή θα γίνει πολύ αργότερα, η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να καταρρέει και όταν θα έρθει η ώρα της τελικής διαγραφής χρέους θα γίνει με πολύ χειρότερους όρους και συνέπειες.
Το δεύτερο ζήτημα ήταν η ελληνική κοινωνία να αρχίζει να παράγει πλούτο. Μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης η όποια βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου προερχόταν από δανεικά. Δανειζόμασταν ως κράτος και μετά αυτά τα χρήματα μέσο μισθών, επιδομάτων, συντάξεων, επιχορηγήσεων κτλ, μετατρέπονταν σε κατανάλωση την οποία βαφτίζαμε ανάπτυξη. Η κρίση θα μπορούσε να γίνει ευκαιρία για να αρχίζουμε να παράγουμε πλούτο και αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο με την δραστική μείωση του κράτους σε όλους του τομείς. Δραστική μείωση δαπανών, φόρων, νόμων, κανονισμών, υπηρεσιών, αρχών και ταυτόχρονη ιδιωτικοποίηση της όποιας δημόσιας επιχείρησης, υπηρεσίας και περιουσίας που μπορεί να είναι ιδιωτική.
Αντί αυτού, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις επέλεξαν την οδό των οριζόντιων περικοπών επί δικαίων και αδικών και μια ακραία, βίαιη και αιμοβόρα επίθεση εναντίον του εξαιρετικά αδύναμου ιδιωτικού τομέα της Ελλάδας. Το τελευταίο φορολογικό νομοσχέδιο ακολουθεί πιστά την ευρωκρατική συνταγή διάλυσης της οικονομίας της Ελλάδας.
Στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο « επιπλέον φόρους ύψους 1,3 δισ. ευρώ. θα πληρώσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, 230 εκατ. ευρώ οι τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, ενώ, συνολικά, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα επιβαρυνθούν κατά 237 εκατ. ευρώ από την κατάργηση των φοροαπαλλαγών.» Και «οι αγρότες θα επιβαρυνθούν σε πρώτη φάση από τη μείωση των επιστροφών ΦΠΑ και τη μείωση επιδοτήσεων κατά 282 εκατ. ευρώ. Τα νομικά πρόσωπα υπολογίζεται να πληρώσουν επιπλέον φόρους ύψους περίπου 300 εκατ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα περίπου 700 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από την αύξηση των έμμεσων φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών.» «Βαρύ φορτίο θα σηκώσουν περίπου 700.000 έμποροι, βιοτέχνες, επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν ατομικά τις δραστηριότητές τους, καθώς θα δουν τις συνολικές φορολογικές επιβαρύνσεις τους να αυξάνονται έως και 2.650%»
Αν οι υποτίθεται δεξιοί που μας κυβερνούν αυξάνουν φόρους μέχρι και 2.650%, τι χειρότερο μπορούμε να περιμένουμε από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ; Αν οι υποτίθεται δεξιοί που μας κυβερνούν έχουν τόσο μένος ενάντια στην ιδιωτική περιουσία, τον βιοτέχνη, τον επιτηδευματία, τον έμπορο και τον ελεύθερο επαγγελματία, τι κακό περισσεύει για τους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ;
Κάποτε ασκούσαμε κριτική σε μια προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λέγοντας ότι το μόνο που θα καταφέρει στο τέλος είναι να κάνει εκλέξιμο έναν πολύ επικίνδυνο πολιτικό για τον οποίο η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών είχε πολλούς ενδοιασμούς. Τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός και τις συνέπειες όλοι τις γνωρίζουμε. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει τώρα. Ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνηση του ανοίγουν το δρόμο στον κ. Τσίπρα και τους ομοίους του.
Όταν ο δρόμος προς την εξουσία ανοίξει για την άκρα αριστερά τότε η σημερινή εθνική κατάρρευση θα ολοκληρωθεί ως εθνική τραγωδία. Η ηγεσία της υποτιθέμενης δεξιάς, του υποτιθέμενου μεταρρυθμιστικού χώρου και όλοι όσοι σιωπούν τώρα θα είναι συνένοχοι αυτής της νέας εθνικής τραγωδίας.
Υ.Γ.: Την ίδια εβδομάδα της κατά τα άλλα “μεταρρυθμιστικής” φοροεπιδρομής μαθαίναμε και για τους διορισμούς στις ΔΕΚΟ. «Διοικητής στον ΕΛΓΑ αναλαμβάνει ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Βασ. Εξαρχος. Επικεφαλής του Oργανισμού Κοινοτικών Ενισχύσεων ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. Γρ. Αποστολάκος. Τον ΟΓΑ θα διοικήσει ο γραμματέας οργανωτικού της Ν.Δ. Κ. Ζωντανός. Στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης παραμένει πρόεδρος ο, «εκλεκτός» του Ευ. Βενιζέλου, Στ. Αγγελούδης και στο Κέντρο Κατάρτισης των ΕΛΤΑ τοποθετείται ο εκ Μεσσηνίας υποψήφιος της Ν.Δ. Μάκης Γάκης. Στον ΕΛΟΤ, πρόεδρος ορίζεται ο 34χρονος πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αγγ. Τόλκας και στον ΟΣΥ (λεωφορεία - τρόλεϊ) ήδη ανέλαβε διοικητής ο πρώην γραμματέας της ΔΑΠ Γιάννης Οικονόμου.»
Υ.Γ.: Την ίδια εβδομάδα της κατά τα άλλα “μεταρρυθμιστικής” φοροεπιδρομής μαθαίναμε και για τους διορισμούς στις ΔΕΚΟ. «Διοικητής στον ΕΛΓΑ αναλαμβάνει ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Βασ. Εξαρχος. Επικεφαλής του Oργανισμού Κοινοτικών Ενισχύσεων ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. Γρ. Αποστολάκος. Τον ΟΓΑ θα διοικήσει ο γραμματέας οργανωτικού της Ν.Δ. Κ. Ζωντανός. Στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης παραμένει πρόεδρος ο, «εκλεκτός» του Ευ. Βενιζέλου, Στ. Αγγελούδης και στο Κέντρο Κατάρτισης των ΕΛΤΑ τοποθετείται ο εκ Μεσσηνίας υποψήφιος της Ν.Δ. Μάκης Γάκης. Στον ΕΛΟΤ, πρόεδρος ορίζεται ο 34χρονος πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αγγ. Τόλκας και στον ΟΣΥ (λεωφορεία - τρόλεϊ) ήδη ανέλαβε διοικητής ο πρώην γραμματέας της ΔΑΠ Γιάννης Οικονόμου.»
Από την μια η φόρο-λαίλαπα, από την άλλη οι κομματικοί διορισμοί, ποιος μπορεί να αντέξει τόση μεταρρύθμιση;
Ναπολέων Λιναρδάτος
ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
