Έζησε στο κολαστήριο των στρατοπέδων συγκέντρωσης και κατάφερε να επιβιώσει. Ο αριθμός που θα της θυμίζει για πάντα τους Ναζί. Πώς σχολιάζ...
Έζησε στο κολαστήριο των στρατοπέδων συγκέντρωσης και κατάφερε να επιβιώσει. Ο αριθμός που θα της θυμίζει για πάντα τους Ναζί. Πώς σχολιάζει την άνοδο της Χρυσής Αυγής
H 86χρονη Βάσω Σταματίου είναι η τελευταία ίσως Ελληνίδα χριστιανή που βρίσκεται σήμερα ζωντανή αφού πέρασε από το κολαστήριο του Αουσβιτς Μπιρκενάου, άλλων δύο στρατοπέδων συγκέντρωσης, το Ράβενσμπρικ και το Μάγκντεμπουργ και κατάφερε τελικά να επιζήσει.
Το 1944, ήταν πρωτοετής της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μια Επονίτισσα, που τη συνέλαβε στο σπίτι της η Γκεστάπο τρεις μέρες μετά τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη διασταύρωση Αγίας Σοφίας και Τσιμισκή με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου, όπως δημοσιεύει το Έθνος της Κυριακής.
Για να μεταφερθεί στη συνέχεια στο στρατόπεδο Παύλου Μελά και από εκεί στις φυλακές Μπάνιτσε του Βελιγραδίου και να πάρει μετά από τρεις μήνες τον δρόμο για το Αουσβιτς Μπιρκενάου.
Δεν έχει ψευδαισθήσεις αλλά και να ήθελε δεν γίνεται καθώς κουβαλάει συνέχεια τον αριθμό 82224 και τις μνήμες του Αουσβιτσς Μπιρκενάου, του Ράβενσμπρικ και του Μάγκντεμπουργ και άντεξε.
Η κρίση βοηθά την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων
''Έτσι αρχίζει πάντα το κακό'' λέει με πίκρα σχολιάζοντας την άνοδο των ναζιστών στην χώρα. ''Οι ναζί στην Γερμανία άρχισαν με το κυνήγι των Εβραίων εδώ ξεκίνησαν με τους μετανάστες. Αρέσουν πάντα κάτι τέτοια σε μερικά αυτιά αλλά και η άνοδός τους ήταν αναμενόμενη μετά το ξέσπασμα της κρίσης. Οι κρίσεις βοηθούν την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων''.
Και τι σκέφτεται ένας επιζών των στρατοπέδων συγκέντρωσης των ναζί βλέποντας τόσα χρόνια μετά να μεγεθύνεται το αποτρόπαιο;
''Λέγανε καθησυχαστικά "θα ξεφουσκώσουν", "προσωρινό, θα τους καταλάβει ο κόσμος", δεν σας κρύβω ότι τον ένιωθα τον κίνδυνο, τώρα όμως, δυστυχώς, δύσκολα θεραπεύεται η κατάσταση.
Περνούσα έξω από ένα λύκειο και άκουγα παιδιά νεαρά να μιλάνε υπέρ της Χρυσής Αυγής, δεν ξέρουν απολύτως τίποτα, όχι μόνο τα παιδιά, και οι μεγαλύτεροι δεν ξέρουν τίποτα κι αυτή είναι η καλύτερη κοπριά του φασισμού: η άγνοια. Κανονικά για χρόνια θα έπρεπε τους επιζώντες να μας γυρνάνε στα σχολεία να μαθαίνουν οι νέοι πού οδηγεί το μίσος''.
Και η δημοκρατία τι να κάνει; Να τους θέσει εκτός νόμου;
''Τώρα δεν γίνεται, τους ψήφισε ο κόσμος και ακόμη χειρότερα, φοβάμαι ότι όλη αυτή η ιστορία είναι κατευθυνόμενη για τη δημιουργία ενός φασιστικού αντίποδα''.
Το 1944, ήταν πρωτοετής της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μια Επονίτισσα, που τη συνέλαβε στο σπίτι της η Γκεστάπο τρεις μέρες μετά τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη διασταύρωση Αγίας Σοφίας και Τσιμισκή με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου, όπως δημοσιεύει το Έθνος της Κυριακής.
Για να μεταφερθεί στη συνέχεια στο στρατόπεδο Παύλου Μελά και από εκεί στις φυλακές Μπάνιτσε του Βελιγραδίου και να πάρει μετά από τρεις μήνες τον δρόμο για το Αουσβιτς Μπιρκενάου.
Δεν έχει ψευδαισθήσεις αλλά και να ήθελε δεν γίνεται καθώς κουβαλάει συνέχεια τον αριθμό 82224 και τις μνήμες του Αουσβιτσς Μπιρκενάου, του Ράβενσμπρικ και του Μάγκντεμπουργ και άντεξε.
Η κρίση βοηθά την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων
''Έτσι αρχίζει πάντα το κακό'' λέει με πίκρα σχολιάζοντας την άνοδο των ναζιστών στην χώρα. ''Οι ναζί στην Γερμανία άρχισαν με το κυνήγι των Εβραίων εδώ ξεκίνησαν με τους μετανάστες. Αρέσουν πάντα κάτι τέτοια σε μερικά αυτιά αλλά και η άνοδός τους ήταν αναμενόμενη μετά το ξέσπασμα της κρίσης. Οι κρίσεις βοηθούν την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων''.
Και τι σκέφτεται ένας επιζών των στρατοπέδων συγκέντρωσης των ναζί βλέποντας τόσα χρόνια μετά να μεγεθύνεται το αποτρόπαιο;
''Λέγανε καθησυχαστικά "θα ξεφουσκώσουν", "προσωρινό, θα τους καταλάβει ο κόσμος", δεν σας κρύβω ότι τον ένιωθα τον κίνδυνο, τώρα όμως, δυστυχώς, δύσκολα θεραπεύεται η κατάσταση.
Περνούσα έξω από ένα λύκειο και άκουγα παιδιά νεαρά να μιλάνε υπέρ της Χρυσής Αυγής, δεν ξέρουν απολύτως τίποτα, όχι μόνο τα παιδιά, και οι μεγαλύτεροι δεν ξέρουν τίποτα κι αυτή είναι η καλύτερη κοπριά του φασισμού: η άγνοια. Κανονικά για χρόνια θα έπρεπε τους επιζώντες να μας γυρνάνε στα σχολεία να μαθαίνουν οι νέοι πού οδηγεί το μίσος''.
Και η δημοκρατία τι να κάνει; Να τους θέσει εκτός νόμου;
''Τώρα δεν γίνεται, τους ψήφισε ο κόσμος και ακόμη χειρότερα, φοβάμαι ότι όλη αυτή η ιστορία είναι κατευθυνόμενη για τη δημιουργία ενός φασιστικού αντίποδα''.
