-Ένα ολόκληρο χωριό έσβησε από την Ελλάδα, μέσα σε έξι μήνες. Τον τελευταίο καιρό, ακούμε συνεχώς για ολοένα και περισσότερες ...
-Ένα ολόκληρο χωριό έσβησε από την Ελλάδα, μέσα σε έξι μήνες.
Τον τελευταίο καιρό, ακούμε συνεχώς για ολοένα και περισσότερες αυτοκτονίες που συμβαίνουν γύρω μας.
Το ποσοστό των αυτοχείρων, που τον τελευταίο καιρό αυξάνεται επικίνδυνα, λόγω της κρίσης που περνάει η χώρα μας, είναι από τα πιο σοβαρά προβλήματα στην Ελλάδα. Είναι τόσο σοβαρό μάλιστα, που αποσπά και πέντε ολόκληρα λεπτά από τον χρόνο των Μ.Μ.Ε. και μετά από λίγες ώρες όλα τα αντίστοιχα περιστατικά ξεχνιούνται!
Γιατί; Γιατί πρέπει να πληρώνουν άδικα με τη ζωή τους άνθρωποι, που έχουν μείνει χωρίς δουλειά μετά από 20 και 30 χρόνια ασταμάτητης απασχόλησης; Άνθρωποι που δε μπορούν να θρέψουν την οικογένειά τους; Άνθρωποι που αναγκάστηκαν να καταφύγουν στα χρυσορυχεία των “φίλων” τραπεζών, για να καλύψουν τις ανάγκες τους, και εκείνοι σαν αντάλλαγμα τους πήραν το ένα κεραμίδι, που είχαν πάνω απ’το κεφάλι τους;
Γιατί λοιπόν όλοι αυτοί οι πολίτες πρέπει να πέφτουν τόσο πολύ ψυχολογικά, να χάνουν ολοκληρωτικά την αυτοπεποίθησή και την αυτοεκτίμησή τους κι έτσι, προκειμένου να ξεφύγουν από τα χρέη αλλά και ό,τι άλλο τους βαραίνει, να αποφασίζουν να δώσουν ένα τέλος στη ζωή τους;
Δεν ξέρω ποια περίπτωση να πρωτοθυμηθώ!
Επιχειρηματίας από τη Σκάλα, ιδιοκτήτης μικρής τουριστικής επιχείρησης (ενοικιαζόμενες βίλες), δίπλα στα Αποστολάτα, βρέθηκε απαγχονισμένος σε δέντρο μέσα στα όρια της ιδιοκτησίας του, το πρωί της Κυριακής.
Ο αυτόχειρας ήταν 64 χρονών, παντρεμένος και πατέρας 4 παιδιών. Στη συνέχεια, 36χρονος έβαλε τραγικό τέλος στη ζωή του πέφτοντας από το μπαλκόνι του διαμερίσματός του, που βρίσκεται στον 4ο όροφο πολυκατοικίας στα Σεπόλια. Όπως είπαν οι γείτονες του αυτόχειρα, ο 36χρονος ήταν πρώην οδηγός ταξί, όπως και ο πατέρας του, που οδηγήθηκε στην αυτοκτονία λόγω οικονομικών προβλημάτων. Πατέρας και γιος είχαν χάσει τη δουλειά τους, πριν από δύο χρόνια και ζούσαν από το μικρό εισόδημα της μητέρας, η οποία ήταν η μόνη που δούλευε. Μόλις 2 εβδομάδες μετά, 42χρονος από τη Βουλγαρία που ζούσε μόνιμα στην Αντιόχεια, στην περιοχή Αγία Τριάδα του νησιού, με τη γυναίκα του και το παιδί του βρέθηκε χτες το πρωί κρεμασμένος στην αυλή του σπιτιού του.
Μέσα σε μία εβδομάδα καταγράφηκαν άλλες 5 αυτοκτονίες! Απίστευτος και όμως αληθινός αριθμός! Τέλος στην ζωή του αποφάσισε να δώσει ένας 66χρονος στα Ψαχνά Ευβοίας, καθώς αυτοπυροβολήθηκε με καραμπίνα. Έπειτα, ο 52χρονος αδερφός του Λάμπη Λιβιεράτου έβαλε τέλος στη ζωή του βουτώντας από την ταράτσα του 5ου ορόφου στον Άλιμο επί της οδού Σιμωνίδου. Και συνεχίζουμε…54χρονος έπεσε στο κενό από τον 1ο όροφο της πολυκατοικίας όπου διέμενε, στη συμβολή των οδών Γκορτσολόγου και Τριακοσίων, στη Σπάρτη. Ακόμη, 55χρονος υπάλληλος της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας, ο αυτόχειρας Χρήστος Λαδιάς, που όπλισε την κυνηγετική του καραμπίνα και αυτοπυροβολήθηκε, διατηρούσε οικογενειακό οινοποιείο και όλα δείχνουν ότι αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Πέμπτο περιστατικό, ένας άντρας στην οδό Απόλλωνος 11, στο κέντρο της Αθήνας, ανέβηκε στην ταράτσα μικρού ξενοδοχείου και έπεσε στο κενό. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Έχετε σοκαριστεί, γιατί τώρα τα διαβάζετε μαζεμένα, και συνειδητοποιείτε, πόσοι άνθρωποι χάθηκαν μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Έχουμε και συνέχεια! Μια γυναίκα ηλικίας 40 ετών, η οποία ζούσε στο τρίτο όροφο πολυκατοικίας στην περιοχή της Πυλαίας και συγκεκριμένα στην οδό Αγαλιανού, αποφάσιζε να δώσει τέλος στη ζωή της. Ήταν δημοτική υπάλληλος και ζούσε με τον σύζυγό της ο οποίος ήταν επιχειρηματίας! Tέλος ακόμη έβαλε στη ζωή του ένας 43χρονος κάτοικος Σκιάθου, εντός αγροτικής αποθήκης που διατηρούσε στην περιοχή Ασέληνο. Ο άντρας, όπως όλα δείχνουν, αρχικά προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή του κόβοντας τις φλέβες τους, δεν τα κατάφερε και αμέσως μετά κρεμάστηκε από ένα καλώδιο.
Νομίζω ότι αν συνεχίσω λίγο ακόμη, θα πάθετε μια μικρο-κατάθλιψη όπου να’ναι αλλά παρ’όλα αυτά θα το τολμήσω μήπως και πετύχω τον σκοπό μου! Στο χωριό Αγ.Δημήτριος Καρύστου ένας αγρότης 82 χρονών αυτοκτόνησε με κυνηγητική καραμπίνα. Την επόμενη μέρα, ένας ογδοντάχρονος στο σπίτι του στην Πλατάνα σκότωσε τα δυο του σκυλιά με το κυνηγητικό του όπλο και στην συνέχεια έδωσε τέλος στην ζωή του. Θα αναφερθώ, τέλος, στην 11η Ιουλίου που συνέβησαν 4 μαζεμένα περιστατικά! 91χρονος άφησε την τελευταία του πνοή πέφτοντας από τον 6ο όροφο του διαμερίσματος, όπου διέμενε στη Νέα Σμύρνη. Κι ας περάσουμε στη Δράμα, όπου 45χρονος άνδρας έδωσε τέλος στη ζωή του. Πηγαίνοντας στην άλλη άκρη του χάρτη, τραγική κατάληξη είχε η αναζήτηση ενός 58χρονου ο οποίος εξαφανίστηκε και τελικά βρέθηκε νεκρός στο χωράφι του στην περιοχή Κάτω Πόρος στο Ρέθυμνο κοντά στην Επισκοπή, ενώ δίπλα του εντοπίστηκε η καραμπίνα του. Για το τελευταίο συμβάν, γνωρίζουμε μόνο ότι συνέβη στην Καλλιθέα Αττικής.
Από την αρχή του έτους μέχρι και το μήνα Ιούνιο σημειώθηκαν 1300 αυτοκτονίες στην Ελλάδα. Υπάρχουν και αρκετές άλλες που είτε δεν καταγράφηκαν πουθενά είτε τελευταία στιγμή απετράπησαν με την βοήθεια της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, της αστυνομίας είτε από γιατρούς, είτε από φίλους και συγγενείς. Ένα ολόκληρο χωριό δηλαδή έσβησε από την Ελλάδα, μέσα σε έξι μήνες. Η Ελλάδα, με το τεράστιο πρόβλημα υπογεννητικότητας, σκοτώνει τα παιδιά της και η πολιτεία παρακολουθεί ανάλγητα και αφήνει το φαινόμενο να εξελίσσεται αυξανόμενο.
Οι αριθμοί είναι ανήκουστοι..τα κρούσματα απαράδεκτα πολλά.. Γιατί να την πληρώνουν αυτοί που δεν έφταιξαν, και να μένουν ζωντανοί, όλοι εκείνοι που καταχράστηκαν την κρατική περιουσία, στέρησαν τόσα καλά από την Ελλαδίτσα μας και τώρα μας έφτασαν στο σημείο να καταφεύγουμε στο θάνατο νομίζοντας πως δεν έχουμε άλλη επιλογή;
Που θέλω να καταλήξω; ΞΥΠΝΗΣΤΕ! Μην τους αφήνετε άλλο να σας θολώνουν το μυαλό και να σας οδηγούν σε τέτοιες παρορμητικές πράξεις. Μη χάνετε το θάρρος και την τόλμη σας. Ενωμένοι όλοι μαζί μπορούμε να τους νικήσουμε! Μπορεί να φάγανε ό,τι μπορούσαν και με το παραπάνω αλλά δεν πρέπει να τους κάνουμε και τη χάρη να λυγίζουμε και να φεύγουμε ένας-ένας αφήνοντάς τους ελεύθερους να αλωνίζουν! Οφείλουμε να κάνουμε κουράγιο σ’αυτές τις δύσκολες μέρες, που διανύουμε, και να’μαστε δεμένοι μεταξύ μας, και σιγά-σιγά θα γίνει η αγουρίδα μέλι…άλλωστε, δεν πρέπει να αφήσετε το μέλλον των παιδιών σας να χαθεί…
Μαρία Τότσκα
marakitot@gmail.com
