Η αίσθηση που υπάρχει στην κοινωνία, και αυτό-τροφοδοτείται από φήμες και… μισόλογα για δήθεν δημοσκοπικά ευρήματα, οδηγεί στην εκτίμηση...
Η αίσθηση που υπάρχει στην κοινωνία, και αυτό-τροφοδοτείται από φήμες και… μισόλογα για δήθεν δημοσκοπικά ευρήματα, οδηγεί στην εκτίμηση ότι οι εκλογές της 6ης Μαϊου θα είναι πρωτίστως οι εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, του Αλέξη Τσίπρα.
Το κόμμα της Ανανεωτικής Αριστεράς, που δεν κατάφερε το 2009 να αξιοποιήσει το ρεύμα το οποίο είχε δημιουργηθεί υπέρ του, κατά τη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης του τόπου από τη Νέα Δημοκρατία, μοιάζει σήμερα έτοιμο για τη μεγάλη ανατροπή: Να προσπεράσει το ΚΚΕ, να αφήσει πολύ πίσω του τη Δημοκρατική Αριστερά, και ενδεχομένως να απειλήσει ακόμη και το ΠΑΣΟΚ για τα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη Βουλή η οποία θα προκύψει από τις κάλπες της Κυριακής.
Εφόσον οι παραπάνω εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, και με δεδομένη την προσωπική δημοφιλία που τον διακρίνει, ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει εξελιχτεί στον απόλυτο κυρίαρχο του χώρου της Κεντροαριστεράς. Κάτι που θα έχει συνεπακόλουθες επιπτώσεις στους αρχηγούς των δυο άλλων κομμάτων που κινούνται ιδεολογικά πλησίον, την Αλέκα Παπαρήγα στο ΚΚΕ και τον Φώτη Κουβέλη στη Δημοκρατική Αριστερά.
Με το ΚΚΕ, η Ιστορία μας έχει διδάξει ότι οι αλλαγές ηγεσίας είναι εξαιρετικά… δυσκοίλιες. Απ’ την άλλη βέβαια, και σε ανύποπτο χρόνο, η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα έχει ανοίξει το συγκεκριμένο κεφάλαιο, δηλώνοντας ότι πλησιάζει η στιγμή της αποχώρησής της.
Με τη Δημοκρατική Αριστερά, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Φώτης Κουβέλης αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και ίδρυσε τη Δημοκρατική Αριστερά, ακολουθώντας τη δική του, αυτόνομη πορεία, όταν έχασε από τον Αλέξη Τσίπρα στην εσωκομματική μάχη ηγεσίας. Μέχρι και πριν από μερικές εβδομάδες, οι δημοσκοπήσεις τον εμφάνιζαν να «ξεριζώνει» μεγάλο κομμάτι της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ του 2009, κάτι που δημιουργούσε στη Δημοκρατική Αριστερά προσδοκίες για διψήφιο ποσοστό.
Κάπου εκεί, άρχισαν τα λάθη στρατηγικής από την πλευρά του Φώτη Κουβέλη. Η Δημοκρατική Αριστερά, δεν κατάφερε να εξελιχθεί σε λιμάνι υποδοχής νέων και άφθαρτων στελεχών, αλλά αντιθέτως συγκέντρωσε στις τάξεις της ξεθωριασμένες φιγούρες από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ. Μια επιλογή που φαίνεται ότι είχε βαρύ τίμημα, καθώς η Δημοκρατική Αριστερά καθηλώθηκε σε χαμηλά ποσοστά.
Την επομένη των εκλογών λοιπόν, και ανεξαρτήτως του μεγάλου ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και κυρίως η Δημοκρατική Αριστερά θα βρεθούν πιθανότατα αντιμέτωποι με θέμα ηγεσίας. Επομένως και εσωστρέφειας.
Το κόμμα της Ανανεωτικής Αριστεράς, που δεν κατάφερε το 2009 να αξιοποιήσει το ρεύμα το οποίο είχε δημιουργηθεί υπέρ του, κατά τη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης του τόπου από τη Νέα Δημοκρατία, μοιάζει σήμερα έτοιμο για τη μεγάλη ανατροπή: Να προσπεράσει το ΚΚΕ, να αφήσει πολύ πίσω του τη Δημοκρατική Αριστερά, και ενδεχομένως να απειλήσει ακόμη και το ΠΑΣΟΚ για τα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη Βουλή η οποία θα προκύψει από τις κάλπες της Κυριακής.
Εφόσον οι παραπάνω εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, και με δεδομένη την προσωπική δημοφιλία που τον διακρίνει, ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει εξελιχτεί στον απόλυτο κυρίαρχο του χώρου της Κεντροαριστεράς. Κάτι που θα έχει συνεπακόλουθες επιπτώσεις στους αρχηγούς των δυο άλλων κομμάτων που κινούνται ιδεολογικά πλησίον, την Αλέκα Παπαρήγα στο ΚΚΕ και τον Φώτη Κουβέλη στη Δημοκρατική Αριστερά.
Με το ΚΚΕ, η Ιστορία μας έχει διδάξει ότι οι αλλαγές ηγεσίας είναι εξαιρετικά… δυσκοίλιες. Απ’ την άλλη βέβαια, και σε ανύποπτο χρόνο, η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα έχει ανοίξει το συγκεκριμένο κεφάλαιο, δηλώνοντας ότι πλησιάζει η στιγμή της αποχώρησής της.
Με τη Δημοκρατική Αριστερά, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Φώτης Κουβέλης αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και ίδρυσε τη Δημοκρατική Αριστερά, ακολουθώντας τη δική του, αυτόνομη πορεία, όταν έχασε από τον Αλέξη Τσίπρα στην εσωκομματική μάχη ηγεσίας. Μέχρι και πριν από μερικές εβδομάδες, οι δημοσκοπήσεις τον εμφάνιζαν να «ξεριζώνει» μεγάλο κομμάτι της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ του 2009, κάτι που δημιουργούσε στη Δημοκρατική Αριστερά προσδοκίες για διψήφιο ποσοστό.
Κάπου εκεί, άρχισαν τα λάθη στρατηγικής από την πλευρά του Φώτη Κουβέλη. Η Δημοκρατική Αριστερά, δεν κατάφερε να εξελιχθεί σε λιμάνι υποδοχής νέων και άφθαρτων στελεχών, αλλά αντιθέτως συγκέντρωσε στις τάξεις της ξεθωριασμένες φιγούρες από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ. Μια επιλογή που φαίνεται ότι είχε βαρύ τίμημα, καθώς η Δημοκρατική Αριστερά καθηλώθηκε σε χαμηλά ποσοστά.
Την επομένη των εκλογών λοιπόν, και ανεξαρτήτως του μεγάλου ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και κυρίως η Δημοκρατική Αριστερά θα βρεθούν πιθανότατα αντιμέτωποι με θέμα ηγεσίας. Επομένως και εσωστρέφειας.
Statesmen
